Радыянт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Метэорны паток і яго радыянт (адзначаны акружнасцю)

Радыя́нт (лац.: radians, нар. п. лац.: radiantis — выпраменьвальны) — вобласць нябеснай сферы, уяўная крыніца метэораў, якія назіраюцца пры сустрэчы Зямлі з роем метэорных целаў, якія рухаюцца вакол Сонца па агульнай арбіце.

З прычыны таго, што траекторыі метэорных целаў, якія належаць аднаму рою, у прасторы амаль дакладна паралельныя, то шляхі метэораў адпаведнага метэорнага патоку, працягнутыя на нябеснай сферы ў зваротным кірунку, з-за перспектывы перасякаюцца на невялікай пляцоўцы неба, цэнтр якой і з'яўляецца радыянтам.

Становішча радыянта звычайна вызначаецца на дзень максімуму патоку. У патокаў з працяглым перыядам актыўнасці, напрыклад, у Персеідаў, радыянт за гэты час можа праходзіць досыць працяглы шлях па нябеснай сферы.