Рыф (музыка)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Рыф (англ.: Riff) — прыём меладычнай тэхнікі рока, джаза, асабліва характэрны для суінга, адна з формаў асціната. Уяўляе сабой кароткую меладычную фразу. У біг-бэндзе могуць выконвацца адначасова некалькі розных рыфаў, часам іх серыя праводзіцца ў паслядоўным чаргаванні.

Некаторыя крыніцы сцвярджаюць, што слова «riff» з'яўляецца скарачэннем ад фразы «rhythmic figure» (рытмічная фігура), аднак большасць музыкантаў лічаць, што слова «рыф» адбылося ад аналагічнага тэрміна ў камедыі, дзе ён пазначае кароткую дакладную заўвагу па сутнасці справы.