Сафія Луіза Мекленбург-Шверынская

Сафія Луіза Мекленбург-Шверынская
Sophie Luise, Herzogin zu Mecklenburg-Schwerin
Сафія Луіза Мекленбург-Шверынская
2-я каралева Прусіі 1708 — 1713
Папярэднік	Сафія Шарлота Гановерская
Пераемнік	Сафія Даратэя Гановерская
Нараджэнне	16 мая 1685(1685-05-16) Грабаў
Смерць	29 ліпеня 1735(1735-07-29) (50 гадоў) Шверын
Месца пахавання	Шверын
Род	Мекленбургскі дом
Бацька	Фрыдрых Мекленбургскі
Маці	Крысціна Вільгельміна Гесэн-Гомбургская
Муж	Фрыдрых I
Дзеці	не
Веравызнанне	лютэранства
Дзейнасць	арыстакратка
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сафія Луіза Мекленбург-Шверынская (ням.: Sophie Luise, Herzogin zu Mecklenburg-Schwerin; 16 мая 1685, Грабаў — 29 ліпеня 1735, Шверын) — герцагіня Мекленбург-Шверына, трэцяя жонка караля Прусіі Фрыдрыха I, другая каралева Прусіі.

Сафія Луіза была чацвёртым дзіцем і адзінай дачкой у сям'і герцага Фрыдрыха Мекленбургскага (вядомага як прынц Грабоўскі) і ландграфіні Крысціны Вільгельміны Гесэн-Гомбургскай. Пасля ранняй смерці свайго бацькі прынцэса выхоўвалася пры двары яе старэйшага брата Фрыдрыха Вільгельма, які кіраваў Мекленбургам з Шверына. Сафія Луіза выхоўваўся ў лютэранскім веравызнанні і навучалася французскай мове і музыцы.

Сафія Луіза славіўся сваімі цудоўнымі знешнімі дадзенымі і нават заслужыла званне «мекленбургскай Венеры». Пасля доўгіх пошукаў новай жонкі за 23-гадовую прыгажуню пасватаўся стары кароль Прусіі Фрыдрых I. Яго другая жонка Сафія Шарлота памерла ў 1705 годзе, а яго адзіны сын Фрыдрых Вільгельм I пакуль так і не абзавёўся сынам. Трэці шлюб Фрыдрыха I быў абумоўлены ў тым ліку і дынастычнымі прычынамі. 28 лістапада 1708 года ў берлінскім Гарадскім палацы адбылася бліскучая цырымонія шлюбу. Але маладой каралеве было наканавана знаходзіцца ў цені славы сваёй папярэдніцы, каралевы-інтэлектуалкі Сафіі Шарлоты, якая была ў перапісцы з вялікімі людзьмі таго часу. Мэта забеспячэння пераходу ў спадчыну прастола таксама не была выканана, шлюб застаўся бяздзетным. Сафія Луіза не была гатовая да прыдворных інтрыг, нянавісці і паклёпу, якія акружылі яе. Асаблівыя праблемы прычыняла Сафіі Луізе графіня Катарына Кальбэ фон Вартэнберг, народжаная Рыкерс, жонка фактычнага прэм'ер-міністра пры каралі.

Для Сафіі Луізы засталася толькі роля клапатлівай сядзелкі пры хворым мужу, якога яна ўсяляк спрабавала звярнуць у лютэранства. Спачатку Фрыдрых дазваляў ёй выконваць прадстаўніцкія функцыі і суправаджаць яго ўсюды, а таксама па вечарах набіваць яго трубку ў заснаванай ім Тытунёвай калегіі. Але з часам яе рэлігійнасць ператварылася пад уплывам вучэння Аўгуста Германа Франке ў піетызм. Каралева стала пакутаваць на цяжкія дэпрэсіі і душэўныя расстройствы і не магла прымаць удзелу ў прыдворным жыцці. Невыносныя сваркі паміж муж і жонкай з нагоды таго, якая рэлігія «сапраўдная», і ўсе пачашчэнне прыступаў вымусілі караля адмовіцца ад сумеснага жыцця з псіхічнахворай жонкай.

У 1713 годзе ўсяго за некалькі тыдняў да сваёй смерці Фрыдрых I адправіў Сафію Луізу ў Шонвальдэ-Глін. Яго пераемнік Фрыдрых Вільгельм I нядоўга думаючы вярнуў хворую жанчыну яе родным у Мекленбург. Сафія Луіза памерла ва ўзросце 50 гадоў і была пахавана ў Шэльфскай царкве Св. Мікалая ў Шверыне.

У берлінскім раёне Мітэ пра няшчасную трэцюю жонку першага караля Прусіі нагадвае царква Св. Сафіі.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сафія Луіза Мекленбург-Шверынская
• http://www.preussen.de/de/geschichte/1688_friedrich_iii.___i./koenigin_sophie_luise.html Архівавана 23 кастрычніка 2008.
• http://www.spsg.de/index_1187_de.html Архівавана 26 мая 2011.