Цаліна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Цаліна — зборная назва слабазасвоеных (з-за недахопу тут насельніцтва), але пладародна-багатых зямельных рэсурсаў, перш за ўсё ў Казахстане (дзяржаўная праграма павелічэння харчавання краіны праз асваенне цаліны ў 1950—1960-я). Таксама былі вызначаны раёны цаліны ў Паволжы, Сібіры, на Урале, на Украіне і на Далёкім Усходзе.

Тэрмін набыў шырокае распаўсюджванне ў СССР менавіта з 1954 па 1960-я гады, калі праводзілася масавае асваенне цаліны.

Агульная плошча новых зямель — 43 млн га (з іх цяпер на тэрыторыі Расійскай Федэрацыі — 16,3 млн)[1].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Подвиг или ошибка?. Российская газета (13 сакавіка 2004). Праверана 21 чэрвеня 2009.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]