Шлюбная здрада

Міжасобасныя адносіны

Тыпы адносін

Агамія Шлюб Bromance Удаўство Грамадзянскае партнёрства Сяброўства Жонка Значны іншы Канкубінат Куртызанка Палюбоўнік (палюбоўніца) Манагамія Муж Аднаполыя сувязі Педэрастыя Паліаморыя Палівернасць Палігамія Сваяцтва Рамантычныя Сям’я Сексуальны партнёр Сужыццё Адносіны для секса

Падзеі

Асабістае жыццё Флірт Шлюб Развод Спатканне Растанне Палавы акт Шлюбная здрада Заляцанне

Пачуцці і эмоцыі

Блізкая сувязь Цяга Камперсія Закаханасць Каханне эрас філія старгэ агапэ Прыхільнасць Рэўнасць Платанічнае каханне Рамантычнае каханне Страсць

Учынкі

Калым (Пасаг) Гіпергамія Шлюбная здрада Секс Выкраданне нявесты

Гвалт у адносінах

Аб’юзіўныя адносіны У сям’і Над дарослымі Над дзецьмі Падлеткавы гвалт

Шлюбная здрада, блудніцтва, адзюльтэр (фр.: adultère, лац.: adulter — распусны) — добраахвотны палавы акт паміж асобай, што знаходзіцца ў шлюбе, і асобай, якая не з'яўляюцца яго ці яе мужам ці жонкай.

Нягледзячы на тое, што ў розных праўных сістэмах вызначэння адзюльтэру, то бок шлюбнай здрады, адрозніваюцца, агульным для ўсіх з'яўляецца факт сексуальнай блізкасці асобы, якая знаходзіцца ў шлюбе, з пабочнай у адносінах да шлюбу асобай.

Праўныя і культурныя традыцыі

Агульнапрынятымі лічыліся ў большасці культур добраахвотныя абавязанні не мець сексуальных партнёраў на боку. Вельмі часта шлюбная здрада была важкай падставай для пачатку шлюбаразводных працэсаў. У некаторых краінах з перавагай парадку сацыяльнага жыцця па традыцыйна-рэлігійных догмах за адзюльтэр чалавек падвяргаўся смяротнаму пакаранню. Зазвычай, кара для жанчын больш суровая, чым для мужчын. Па ўсёй бачнасці, гэта злучана з тым, што на інстытуце крыві, крэўнага сваяцтва гістарычна было заснавана ўспадкоўванне. Такім чынам, здрада жонкі прыводзіла да няўпэўненасці мужчыны ў крэўным сваяцтве з дзецьмі.

Розныя сучасныя культуры маюць розныя адносіны да этыкі няшлюбнай палавой сувязі: некаторыя асуджаюць гэта, тым часам як іншыя разглядаюць гэты аспект шлюбу як нармальны ці прыдатны ці арганізоўваюць і бароняць асабістую свабоду сексуальных паводзін.

Спасылкі

• Покровский В. И. Рогоносцы в эпиграммах XVIII века // Чтения в Императорском обществе истории и древностей российских, 1905. — Кн. 3. — Отд. 2. — С. 1-48.