Алехандра Агусцін Ланусэ

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Алехандра Агусцін Ланусэ
ісп.: Alejandro Agustín Lanusse
Сцяг прэзідэнт Аргенціны (дэ-факта)
22 сакавіка 1971 — 25 мая 1973
Папярэднік Раберта М. Левінгстан
Пераемнік Эктар Кампара
Нараджэнне 28 жніўня 1918(1918-08-28)[1]
Смерць 26 жніўня 1996(1996-08-26)[1] (77 гадоў)
Месца пахавання
Веравызнанне каталіцтва
Партыя
Адукацыя
Прафесія Ваенны
Дзейнасць афіцэр, дыпламат, палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Прыналежнасць Аргенціна
Род войскаў Argentine Army[d]
Званне генерал-лейтэнант
Узнагароды
Collar of the Order of Isabella the Catholic‎ Grand Cross, Special Class of the Order of the Sun of Peru
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алехандра Агусцін Ланусэ (28 жніўня 1918 — 26 студзеня 1996) — аргенцінскі ваенны дзеяч, які фактычна займаў пасаду прэзідэнта Аргенціны з 22 сакавіку 1971 года па 25 мая 1973 года.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыўшы ваенную акадэмію ў 1938 годзе, узначаліў эскортнае падраздзяленне прэзідэнта. У 1951 годзе быў асуджаны да пажыццёвага турэмнага зняволення за ўдзел у спробе дзяржаўнага перавароту супраць урада Хуана Перона. Быў вызвалены ў 1955 годзе пасля «Вызваленчай рэвалюцыі», ваеннага паўстання, якое звергнула рэжым генерала Перона і ўстанавіла ваенную дыктатуру. У 1956 годзе быў прызначаны на пасаду пасла ў Ватыкане. У 1960 годзе стаў намеснікам дырэктара вышэйшага ваеннага вучылішча, а праз некаторы час — камандуючым 1-й бронекавалерыйскай дывізіяй. У 1962 годзе прыняў удзел у звяржэнні прэзідэнта Артура Франдзісі, а ў 1966 падтрымаў генерала Хуана Карласа Анганіа ў выгнанні прэзідэнта Артура Ільіа. У 1968 годзе стаў галоўнакамандуючым узброенымі сіламі Аргенціны.

Прэзідэнт[правіць | правіць зыходнік]

Ланусэ стаў прэзідэнтам Аргенціны ў 1971 годзе. За час свайго прэзідэнцтва устанавіў дыпламатычныя адносіны з Кітаем. Ва ўпраўленні краінай выпрабоўваў пастаянныя цяжкасці, звязаныя з узрастаннем актыўнасці апазіцыі. Многія палітычныя праціўнікі былі ўзятыя пад варту, і Ланусэ вырашыў пачаць супрацоўніцтва з Мантанерас (перанісцкі рух). 22 жніўня 1971 года некалькі палітычных зняволеных ажыццявілі спробу ўцёкаў з ваенна-марской базы Росан у Патагоніі, за што яны былі хутка пакараныя смерцю без суда і следства. У 1973 прэзідэнцкія выбары выйграў Эктар Кампара.

Зноскі

  1. ↑ а б Alejandro Lanusse // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ https://es.findagrave.com/memorial/7655206/alejandro-agust%C3%ADn-lanusse

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Алехандра_Агусцін_Ланусэ&oldid=3746954"