Альберт Нейсер

Альберт Нейсер
ням.: Albert Ludwig Neisser
Дата нараджэння	22 студзеня 1855(1855-01-22)[…]
Месца нараджэння	Свідніца, зямельны раён Швейдніц[d], Брэслаўскі ўрадавы рэгіён, правінцыя Сілезія, каралеўства Прусія, Германскі саюз
Дата смерці	30 ліпеня 1916(1916-07-30) (61 год)
Месца смерці	Брэслау, Брэслаўскі ўрадавы рэгіён, правінцыя Сілезія, каралеўства Прусія, Германская імперыя
Грамадзянства	каралеўства Прусія
Род дзейнасці	урач, выкладчык універсітэта, патолагаанатам, дэрматолаг
Навуковая сфера	бактэрыялогія
Месца працы	Уроцлаўскі ўніверсітэт Лейпцыгскі ўніверсітэт
Альма-матар	Уроцлаўскі ўніверсітэт Універсітэт Эрлангена — Нюрнберга
Член у	Леапальдзіна
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Альберт Нейсер (22 студзеня 1855, Швайдніц — 30 ліпеня 1916, Брэслаў, цяпер Уроцлаў, Польшча) — нямецкі дэрматолаг-венеролаг.

Біяграфія

У 1877 годзе скончыў медыцынскі факультэт у Брэслаў. З 1882 года прафесар, дырэктар клінікі скурных і венерычных хвароб у Брэслаў. У 1879 годзе адкрыў узбуджальніка ганарэі — ганакок. Пацвердзіў існаванне ўзбуджальніка праказы, прапанаваўшы новы метад апрацоўкі і афарбоўкі прэпаратаў. Арганізаваў дзве навукова-даследчыя экспедыцыі (1905-06 і 1907) у Батавію (востраў Ява), дзе паставіў эксперыментальнае вывучэнне сіфіліса на малпах у лабараторных умовах. Разам з Аўгустам Васерманам распрацаваў сералагічную дыягностыку сіфіліса. Заснавальнік (1902) і першы старшыня Нямецкага таварыства барацьбы з венерычнымі хваробамі.