Генадзь Іванавіч Невяльской

Генадзь Іванавіч Невяльской
Генадзь Іванавіч Невяльской
Дата нараджэння	23 лістапада (5 снежня) 1813
Месца нараджэння	Салігаліцкі павет[d], Кастрамская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	17 (29) красавіка 1876 (62 гады)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя;
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі ў Санкт-Пецярбургу;
Альма-матар	Марскі кадэцкі корпус[d]; Санкт-Пецярбургскі ваенна-марскі інстытут[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя;
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Званне	адмірал
Узнагароды і званні
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Генадзь Іванавіч Невяльско́й (руск.: Генна́дий Ива́нович Невельско́й, 5 снежня 1813, с. Дракіна, Кастрамская вобласць, Расія — 29 красавіка 1876) — расійскі мараплавец, даследчык Далёкага Усходу. Адмірал (1874).

Скончыў Марскі корпус у Санкт-Пецярбургу ў 1832 годзе і афіцэрскія класы ў 1836 годзе. У 1848-49 гадах кіраваў марскім пераходам транспарту «Байкал» з Кранштата да Петрапаўлаўска-Камчацкага, адкрыў (1849) і даследаваў Татарскі праліў, выявіў астраўны характар Сахаліна. У 1850-55 гадах узначаліў Амурскую экспедыцыю, даследаваў нізоўі ракі Амур, заснаваў там расійскія пасяленні, у тым ліку Нікалаеўск-на-Амуры. На востраве Сахалін адкрыў радовішчы вугалю. Яго імем названы праліў, мыс у гэтым праліве, заліў, гара і горад на Сахаліне.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).