Георгі Пырванаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Георгій Пырванаў)
Георгі Пырванаў
Георги Първанов
прэзідэнт Балгарыі[d]
22 студзеня 2002 — 22 студзеня 2012
Папярэднік Пётр Стаянаў
Пераемнік Росен Плеўняліеў
member of the Bulgarian National Assembly[d]
5 ліпеня 2001 — 29 лістапада 2001

Нараджэнне 28 чэрвеня 1957(1957-06-28)[1][2][…] (66 гадоў)
Жонка Зорка Пырванава
Дзеці сыны: Уладзімір і Івайла
Веравызнанне праваслаўе
Партыя 1. Балгарская камуністычная партыя
2. Балгарская сацыялістычная партыя
Адукацыя
Навуковая ступень доктар гістарычных навук
Прафесія гісторык
Дзейнасць палітык, гісторык
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Георгі Седэфчаў Пырва́наў (балг. Георги Седефчов Първанов; 28 чэрвеня 1957 г., Сірыштнік, Пернікская вобласць, Балгарыя) — балгарскі палітык, прэзідэнт Балгарыі (22 студзеня 2002 года — 22 студзеня 2012 года).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

1981 г. — скончыў гістарычны факультэт універсітэта Святога Клімента Ахрыдскім ў Сафіі.

З 1981 года — член Балгарскай камуністычнай (пазней сацыялістычнай) партыі (БСП).

З 1981 года — навуковы супрацоўнік Інстытута гісторыі кампартыі Балгарыі.

У 1988 годзе абараніў доктарскую дысертацыю па гісторыі.

З 1989 года — старшы навуковы супрацоўнік Інстытута гісторыі кампартыі Балгарыі.

Згодна з рассакрэчаным дадзеных, быў супрацоўнікам Камітэта дзяржаўнай бяспекі Балгарыі пад псеўданімам Гоце.

У 1994 годзе абраны дэпутатам народнага сходу Балгарыі, увайшоў у камісію па радыёвяшчанню і тэлебачанню. У гэтым жа годзе стаў намеснікам старшыні вышэйшага савета БСП.

З 1996 года — старшыня БСП.

У 1997 годзе паўторна абіраўся ў парламент, узначаліў фракцыю «Дэмакратычных левых сіл» і парламенцкую фракцыю «Кааліцыя за Балгарыю».

У лістападзе 2001 года абраны прэзідэнтам.

У 2006 годзе паўторна абраны прэзідэнтам, перамогшы на выбарах нацыяналіста Волена Сідэрава.

Зноскі

  1. Georgi Parvanov // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Georgi Parwanow // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Strazha.bg

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]