Даўжыня хвалі

Даўжыня хвалі вымяраецца паміж двума адвольнымі пунктамі, чые фазы ваганняў супадаюць (гэта могуць быць або максімумы, або мінімумы, або вузлы хвалі.

Даўжыня́ хва́лі — адлегласць паміж двума найбліжэйшымі адзін да аднаго пунктамі, якія вагаюцца з аднолькавымі фазамі. Звычайна даўжыня хвалі вызначаецца грэчаскай літарай $\lambda$ (лямбда). З’яўляецца адной з найболей істотных характарыстык ваганняў. Вымяраецца ў адзінках адлегласці: метрах і вытворных. Велічыня $k={\frac {2\pi }{\lambda }}$, адваротная самой даўжыні хвалі, называецца хвалевым лікам і мае сэнс прасторавай частаты.

Каб зразумець, чым з’яўляецца даўжыня хвалі, можна ўявіць сабе хвалі, што з’явіліся ад кінутага ў ваду каменя — даўжынёй хвалі будзе адлегласць паміж двума найбліжэйшымі хрыбтамі.

Даўжыня хвалі звязана з фазавай скорасцю $v$ і частатой $f$ паводле азначэння. Даўжыня хвалі адпавядае прастораваму перыяду хвалі — адлегласці, якую пункт з нязменнай фазай праходзіць за час, роўны перыяду ваганняў $T$, таму справядлівы наступныя суадносіны:

$\lambda =vT={\frac {v}{f}}={\frac {2\pi v}{\omega }}$, дзе $\omega$ — вуглавая частата.

Хвалі дэ Бройля таксама маюць сваё вызначэнне даўжыні хвалі і частаты, якія залежаць ад імпульса $p$ і энергіі $E$

• частата: $\nu ={\frac {E}{h}}$
• даўжыня хвалі: $\lambda ={\frac {h}{p}}$

дзе $h$ — пастаянная Планка.