Джон Тэры

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Тэры.
Футбол
Джон Тэры
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Джон Джордж Тэры
Мянушка Джэй Ці, Жалезны чалавек
Нарадзіўся 7 снежня 1980(1980-12-07)[1][2] (43 гады)
Грамадзянства  Англія
Рост 187 см
Вага 90 кг
Пазіцыя цэнтральны абаронца
Маладзёжныя клубы
1991—1995 Англія Вест Хэм Юнайтэд
1995—1998 Англія Чэлсі
Клубная кар’ера[* 1]
1998—2017 Англія Чэлсі 492 (41)
2000 →  Англія Нотынгем Форэст 6 (0)
2017—2018 Англія Астан Віла 32 (1)
Нацыянальная зборная[* 2]
2000—2002 Англія Англія (да 21) 9 (1)
2003—2012 Англія Англія 78 (6)
Трэнерская кар’ера
2018—2021 Англія Астан Віла трэнер
2023 Англія Лестэр Сіці трэнер
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 20 верасня 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Джордж Тэры (англ.: John George Terry; нар. 7 снежня 1980, Лондан) — англійскі футбаліст (абаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Англіі (2003—2012). Вядомы дзякуючы сваім выступам за «Чэлсі». Тройчы прызнаны УЕФА найлепшым абаронцам сезона (2005, 2008, 2009).

Гульнявая кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Народжаны ў заходнім Лондане, Джон з 14 гадоў гуляў за «Чэлсі». Першапачаткова ён быў нападнікам, але аднойчы з-за адсутнасці ігракоў яму прыйшлося замяніць цэнтральнага абаронцу моладзевай каманды. З тых часоў ён стаў выступаць у ролі абаронцы, хутка набраўшы неабходную фізічную падрыхтоўку.

Кароткі і паспяховы выступ у «Нотынгем Форэст» дадаў майстэрства, і пасля ўрокаў у Марселя Дэсаі і Франка Лебёфа, Джон быў названы іграком года «Чэлсі» ўжо праз два сезоны пасля свайго дэбюту.

Пакінуўшы ўсе праблемы, не звязаныя з футболам, ззаду, Джон выразна сфакусаваўся на гульні і дэбютаваў у складзе зборнай Англіі ў чэрвені 2003 года.

Пасля гэтага ён стаў асноўным абаронцам зборнай, згуляўшы на чэмпіянаце Еўропы ў 2004 годзе і чэмпіянаце свету ў 2006 годзе.

Няўдалым момантам у кар’еры Джона можна назваць яго хваробу падчас прайгранага фіналу Кубка Англіі 2002 года і наступнае выбыванне з стартавага складу. Найбольш яркі момант — гэта тое, што ён стаў капітанам каманды пасля Марселя Дэсаі і прывёў клуб да перамогі ў Прэм’ер-лізе ў тым жа годзе.

Пасля таго, як «Чэлсі» выйграў Кубак Лігі, Джон стаў адным з чатырох капітанаў «Чэлсі», якія прыводзілі клуб да найбуйнейшых перамог у яго гісторыі. Цяжка пераацаніць яго ўклад у выступ на сусветнай арэне ў сезоне 2004/05 гадоў — менавіта восьмы гол Джона Тэры галавой прынёс камандзе перамогу над «Барселонай» у матчы, які стаў адной з самых відовішчных гульняў гэтага сезона.

Асацыяцыя прафесійных футбалістаў прысудзіла Джону Тэры званне іграка года, а трэнер «Чэлсі» Жазэ Маўрынью назваў яго «лепшым цэнтральным абаронцам у свеце». Ацаніў яго і былы трэнер зборнай Англіі Стывен Макларэн, які на час сваёй працы ў зборнай зрабіў Джона капітанам.

Джон быў першым з часоў Рэя Уілкінсана капітанам Англіі, іграком «Чэлсі». Рэй выступаў за «сініх» у 70-х гадах.

Джон правёў за клуб ужо больш за 300 матчаў нягледзячы на траўму спіны, якая выбіла яго з строю ў сезоне 2006/07. Аднак ён вярнуўся ў строй, каб у канцы сезона падняць над галавой Кубак Англіі на новым «Уэмблі» і забіць першы гол на гэтым стадыёне за зборную Англіі.

Пачатак сезона 2007/08 не стаў для Тэры вельмі ўдалым, ён атрымаў дзве траўмы амаль запар.

У сезон 2016/17 страціў месца ў асноўным складзе і па заканчэнні сезона пакінуў «Чэлсі» ў якасці свабоднага агента. У ліпені 2017 года падпісаў аднагадовы кантракт з «Астан Вілай»[3]. У маі 2018 года вырашыў не падаўжаць кантракт з бірмінгемскім клубам і пакінуў яго[4].

У верасні 2018 года прайшоў медагляд для маскоўскага «Спартака», аднак у выніку адмовіўся ад пераходу.

Трэнерская кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

У кастрычніку 2018 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры і ўвайшоў у трэнерскі штаб «Астан Вілы», стаўшы памочнікам новага галоўнага трэнера бірмінгемцаў Дзіна Сміта. Пакінуў клуб у ліпені 2021 года. Са снежня 2021 года працаваў у «Чэлсі» ў якасці трэнера-кансультанта.

У красавіку 2023 года, пасля прызначэння Дзіна Сміта ў «Лестэр Сіці», стаў яго асістэнтам у клубе[5]. У ліпені 2023 года вярнуўся ў «Чэлсі» ў якасці трэнера клубнай акадэміі.

Асабістае жыццё[правіць | правіць зыходнік]

Тэры ў цяперашні час жыве ў Оскшаце, Сурэй. Ён і яго жонка Тоні Пул Тэры — бацькі двайнятаў — хлопчыка (Джордж Джон) і дзяўчынкі (Сумэ Роза), народжаных 18 мая 2006 года. Тэры святкаваў іх нараджэнне, выйграваючы за Англію супраць Венгрыі, калі ён выканаў імпрэзу «млоснасці».

Пара пажанілася ў Палацы Блэнема 15 чэрвеня 2007 года. Пасля вяселля пара атрымлівала асалоду ад двухтыднёвага мядовага месяца на рымскай яхце Абрамовіча вышэйшай якасці «Пелорус» у Міжземнамор’і.

Яго хобі ўключаюць гольф, плаванне, футбол і сквош.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ John Terry // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ John Terry // As — Madrid: Grupo Prisa, 1967. — ISSN 1888-6671
  3. ↑ Терри стал игроком «Астон Виллы»
  4. ↑ Терри покинул «Астон Виллу»
  5. ↑ Футбол. Дин Смит — главный тренер "Лестера". Джон Терри — один из его ассистентов (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (11 красавіка 2023). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2023. Праверана 11 красавіка 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Джон_Тэры&oldid=4586711"