Джон Эрнст Уокер

Джон Эрнст Уокер
англ.: John Ernest Walker
Дата нараджэння	7 студзеня 1941(1941-01-07) (83 гады)
Месца нараджэння	Галіфакс, Калдэрдэйл[d], Заходні Ёркшыр, Вялікабрытанія
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Род дзейнасці	малекулярны біёлаг, хімік, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	біяхімія
Месца працы	Вісконсінскі ўніверсітэт у Мадысане
Альма-матар	Каледж Святой Кацярыны[d] Rastrick High School[d]
Навуковы кіраўнік	Эдвард Абрахам[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Нацыянальная акадэмія дэі Лінчэі Нацыянальная акадэмія навук ЗША Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі[d] Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Еўрапейская акадэмія[d]
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства (1995) Нобелеўская прэмія па хіміі (1997) член Еўрапейскай арганізацыі малекулярнай біялогіі[d] (1984) медаль і прэмія Novartis[d] (1996) Honorary member of the British Biophysical Society[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джон Эрнст Уокер (7 студзеня 1941, Галіфакс, Вялікабрытанія) — англійскі хімік, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1997). Дырэктар Данаўскага аддзела харчавання чалавека ў Медыцынскім даследчым савеце ў Кембрыджы.

Біяграфія і навуковая праца

Джон Эрнст Уокер нарадзіўся ў Галіфаксе і правёў дзяцінства ў сельскай мясцовасці. У 1964 годзе ён скончыў Каледж Святой Кацярыны Оксфардскага ўніверсітэта, а ў 1969 годзе ў гэтым жа ўніверсітэце зрабіў дысертацыю па пептыдных антыбіётыках. Пасля гэтага Уокер працаваў за мяжой: у ЗША ў Вісконсінскім універсітэце ў Мадысане (1969—1971) і ў Францыі ў Жыў-сюр-Івет і ў Інстытуце Пастэра (1971—1974). Затым Джон Уокер вярнуўся ў Англію, дзе пачаў працаваць у лабараторыі малекулярнай біялогіі Медыцынскага даследчага савета, аднаго з найважнейшых даследчых цэнтраў Вялікабрытаніі. У 1978 годзе ён стаў даследаваць мітахандрыяльныя мембранныя бялкі (па сутнасці гэта была АТФ-сінтаза). Уокер раскрыў ферментатыўны характар сінтэзу АТФ у клетцы. У 1997 годзе Уокер атрымаў Нобелеўскую прэмію па хіміі за гэта адкрыццё разам з Полам Боерам.