Жорж Пампіду

Жорж Пампіду
фр.: Georges Pompidou
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 3 красавіка 1967 — 6 мая 1967
Папярэднік	Jean Sagette[d]
Пераемнік	Jean Sagette[d]
прэм’ер-міністр Францыі[d] 14 красавіка 1962 — 10 ліпеня 1968
Папярэднік	Мішэль Дэбрэ
Пераемнік	Maurice Couve de Murville[d]
прэзідэнт Францыі 20 чэрвеня 1969 — 2 красавіка 1974
Папярэднік	Alain Poher[d]
Пераемнік	Alain Poher[d]
дэпутат Нацыянальнага сходу Францыі[d] 11 ліпеня 1968 — 15 чэрвеня 1969
Папярэднік	Jean Sagette[d]
Пераемнік	Pierre Raynal[d]
французскі сукнязь Андоры[d] 20 чэрвеня 1969 — 2 красавіка 1974
Нараджэнне	5 ліпеня 1911(1911-07-05)[…] Манбудзіф[d], дэпартамент Канталь, рэгіён Авернь, Францыя
Смерць	2 красавіка 1974(1974-04-02)[…] (62 гады) IV акруга Парыжа, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Месца пахавання	Orvilliers[d]
Імя пры нараджэнні	фр.: Georges Jean Raymond Pompidou
Бацька	Léon Pompidou[d]
Жонка	Claude Pompidou[d]
Дзеці	Ален Пампіду[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Партыя	Саюз дэмакратаў у падтрымку рэспублікі[d] (1974) Саюз за новую рэспубліку[d] (1968) Аб’ядненне французскага народа[d] (1955)
Адукацыя	Ліцэй Людовіка Вялікага[d] Вышэйшая нармальная школа[d] Парыжскі інстытут палітычных даследаванняў[d] lycée Pierre-de-Fermat[d]
Дзейнасць	палітык, банкір
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	палітыка
Месца працы	N M Rothschild & Sons[d]
Аўтограф
Званне	лейтэнант
Бітвы	Другая сусветная вайна
Узнагароды	Канкур жэнераль[d] (1927)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жорж Жан Раймон Пампіду (фр.: Georges Jean Raymond Pompidou, 5 ліпеня 1911, Манбудзіф, дэпартамент Канталь, Авернь — 2 красавіка 1974, Парыж) — французскі дзяржаўны дзеяч, прэм’ер-міністр (1962—1968) і прэзідэнт (1969—1974) Пятай рэспублікі, лідар правых (галістаў). Яго прэм’ерства і прэзідэнцтва адзначылася эканамічным уздымам і тэхнічнай мадэрнізацыяй Францыі, а таксама далейшым развіццём еўрапейскіх структур. Літаратуразнаўца, выкладчык славеснасці і знаток мастацтва, Пампіду быў заснавальнікам парыжскага музея сучаснага мастацтва — Цэнтра Пампіду, а таксама складальнікам анталогіі французскай паэзіі.