Канстанцін Васільевіч Пупараў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Канстанцін Васільевіч Пупараў
руск.: Константин Васильевич Пупарев
Дата нараджэння 1803
Дата смерці 24 снежня 1873 (5 студзеня 1874)
Месца смерці
Род дзейнасці урач, акушэр, урач-пісьменнік
Альма-матар

Канстанцін Васільевіч Пупараў (руск.: Константин Васильевич Пупарев; 1803 — 24 снежня 1873, Цвер) — рускі ўрач-акушэр, імя якога носіць адна[1] з прыкмет смерці  (ням.) ад пераахалоджвання, што выкарыстоўваецца ў судовай медыцыне для вызначэння прычыны і тэрміну смерці.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Сын купца. Вучыўся ў Вяцкай гімназіі  (руск.), а з 1825 года — у Казанскім універсітэце, у 1829 годзе быў узнагароджаны срэбным і залатым медалямі і скончыў курс са званнем лекара I аддзялення. У тым жа годзе Пупараў быў пасланы на барацьбу з халернай эпідэміяй  (руск.) у Арэнбург, а потым — у Казань, з 1831 года быў лекарам Чыстапальскага павета  (руск.) Казанскай губерні, з 1841 года — гарадавым лекарам у Казані, з 1844 года — павятовым лекарам у Царовакакшайску і затым — урачом у маёнтку Бахмецева ў Чыстапальскім павеце. У 1845 годзе Пупараў атрымаў у Казанскім універсітэце званне інспектара ўрачэбнай управы, а ў наступным годзе — званне акушэра ў Медыка-Хірургічнай Акадэміі  (руск.) ў Пецярбургу. З 1846 года ён быў акушэрам Яраслаўскага медычнага кіравання, з 1847 года — інспектарам Вятского медычнага кіравання, а з 1851 года займаў такую ж пасаду ў Цверы; звольнены ў 1866 годзе і пражыў у Цверы да смерці.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Надрукаваў наступныя навуковыя працы і медыцынскія тэксты:

  • «Описание хода повальной болезни, называемой холерою, открывшейся в 1829 году с наступлением осени в Оренбурге и его уезде, с изложением способа лечения», СПб. 1829
  • «Вопрос о медалях, данных Маркусу и Янишу за холеру» — «Друг Здравия» 1834 г., № 7
  • «Опухоль суставов, после инфлуэнцы, отчасти излеченная ваннами из барды» — «Друг Здравия» 1834 г., № 8
  • «Рак желудка и продырявление его оболочек» — «Друг Здравия» 1834 г., № 10
  • «Свободные мозговые косточки» — «Друг Здравия», 1839 г., № 46
  • «Втянутие яичек к брюшному кольцу, как признак смерти от замерзания» — «Друг Здравия», 1847 г., № 43
  • «Зерна Рагульника, как вспомогательное средство в холере» — «Друг Здравия», 1853 г., № 5
  • «Уродливость с трещиной брюшных покровов» — «Военно-Мед. Журн.», 1853 г., ч. 61, кн. 2
  • «Кашинские минеральные источники, Тверской губернии, в г. Кашине», опис. 1859 г. и пр.; Тверь. 1863 г.
  • «Сведения о промышленности пьявками в Погорелом Городище, Тверской губ.» — «Тверские Губ. Ведом.» 1863 г.
  • «Сведения о погоде в г. Твери» — «Тверские Губ. Ведом.», 1869 г.
  • «Простонародные названия растений в Тверской губ.» — «Тверские Губ. Ведом.», № 33, 34, 41, 44 и 47
  • «Народное наставление о мерах к лечению сибирской язвы, или огневика» — «Тверские Губ. Ведом.»; отдельн. оттиски. Тверь.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Пупарев, Константин Васильевич // Русский биографический словарь : в 25-ти томах. — СПб.М., 1896—1918. (руск.)
  • Л. Ф. Змеев, «Русские врачи-писатели», тетр. II и III и 2 дополн., СПб. 1886, 1887 и 1892 гг.
  • А. И. Михайловский, «Преподаватели, учившиеся и служившие в Имп. Казан. Унив.» (1804—1904), ч. І, вып. І. Казань. 1901 г.
  • «Дневник Общ. врачей г. Казани», 1874 г., № 2, стр. 17
  • A. Hirsch  (руск.), «Biogr. Lexikon der hervorragenden Aerzte», Bd. IV, Wien и Leipzig, 1886 г.