Марыя Палідуры

Марыя Палідуры
Марыя Палідуры
	Μαρία Πολυδούρη
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1 красавіка 1902
Месца нараджэння	Каламата[d], Municipality of Kalamata[d], Messenia Regional Unit[d], Акруга Пелапанес, Грэцыя;
Дата смерці	29 красавіка 1930 (28 гадоў)
Месца смерці	Афіны, Афіны[d], Цэнтральныя Афіны[d], Атыка[d], Грэцыя;
Грамадзянства	Грэцыя;
Альма-матар	Афінскі ўніверсітэт;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэтэса
Гады творчасці	з 1916
Мова твораў	грэчаская
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марыя Палідуры (грэч. Μαρία Πολυδούρη), 1 красавіка 1902, Каламата — 29 красавіка 1930, Афіны) — грэчаская паэтэса.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

У раннім узросце засталася сіратой, вяла жыццё поўнае страт. Вучылася ў Афінскім універсітэце, дзе пазнаёмілася з пачынаючым паэтам Костасам Карыётакісам (руск.) (бел., які таксама вучыўся ва ўніверсітэце і які стаў пасля «асобай, унікальнай у грэчаскай літаратуры»^[2]. Праз кароткі час іх знаёмства перарасло ў моцнае, але нешчаслівае каханне,^[3], што моцна паўплывала на жыццё і творчасць М. Палідуры.

У 1927 пад час знаходжання ў Парыжы захварэла на туберкулёз. Пасля самагубства К. Карыётакіса стан яе здароўя рэзка пагоршыўся. У красавіку 1930 года, застаўшыся без сродкаў да існавання, паэтка памерла ад туберкулёзу ва ўзросце 28-мі гадоў.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Пачала пісаць ва ўзросце 14 гадоў і ўпершыню апублікавала свой верш «Мама» ў часопісе «Сямейная зорка». Праз год скончыла першы зборнік «Рамонкі», які цалкам так ніколі і не быў апублікаваны. За ім ідуць зборнікі «Τρίλλιες που σβύνουν» «Заміраючыя трэлі» (1928) і «Ηχώ στο Χάος» «Рэха ў Хаасе» ў 1929 годзе. Усе астатнія творы былі сабраныя і апублікаваныя пісьменніцай Лілі Заграфу ў кнізе «Адказваю» ў 1961 годзе.

Галоўнымі матывамі паэзіі М. Палідуры былі каханне і смерць. У радках яе вершаў прасочваецца нязгода з лёсам, нежаданне сыходзіць так рана, і велізарнае жаданне жыць.

Пасля смерці яе асабісты сябар і паэт Яніс Хадраяніс напісаў:

«Марыя Палідуры — гэта самая кволая кветка з самым моцным пахам з усёй навагрэчаскай паэзіі. Пасля яе смерці знік адзін з самых музычных, сапраўдных, чысцейшых лірычных галасоў, якія гучалі ў апошнія гады.»

Зноскі

↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 15 студзеня 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13219454"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131454"></a>
↑ Ἰ. Μ. Παναγιωτόπουλος. Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928) - Ὁ ἀριστουργηματικὸς ἀπαισιόδοξος (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2012. Праверана 11 ліпеня 2010.
↑ Костас Карыётакіс (руск.) (бел., які хварэў на сіфіліс, скончыў жыццё самагубствам у 1928 годзе

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Μαρία Πολυδούρη

[_d33c91c81f3aea00-1] Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 15 студзеня 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13219454"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131454"></a>

[2] Ἰ. Μ. Παναγιωτόπουλος. Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928) - Ὁ ἀριστουργηματικὸς ἀπαισιόδοξος (нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 2 мая 2012. Праверана 11 ліпеня 2010.

[3] Костас Карыётакіс (руск.) (бел., які хварэў на сіфіліс, скончыў жыццё самагубствам у 1928 годзе

[1]

[2]

[3]