Перайсці да зместу

Мікалай Ануфрыевіч Сухазанет

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Ануфрыевіч Сухазанет
Дата нараджэння 1794
Месца нараджэння
Дата смерці 22 ліпеня 1871(1871-07-22)
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць Расійская імперыя
Род войскаў артылерыя
Званне Генерал ад артылерыі і генерал-ад’ютант
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
ордэн Святога апостала Андрэя Першазванага Order of St. George, 3rd class Order of St. Vladimir, 1st class with Swords кавалер Ордэна Святога Аляксандра Неўскага ордэн Святога Георгія ордэн Святога Аляксандра Неўскага ордэн Белага арла ордэн Святога Уладзіміра 2 ступені ордэн Святой Ганны 1-й ступені з імператарскай каронай ордэн Святой Ганны I ступені ордэн Святога Станіслава I ступені ордэн Святога Уладзіміра 3 ступені ордэн Святой Ганны 3 ступені ордэн Святой Ганны 4 ступені Order of Leopold Order of Charles III ордэн Чырвонага арла Pour le Mérite House and Merit Order of Peter Frederick Louis ордэн Святога Станіслава
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай Ануфрыевіч Сухазане́т[3][4] (1794 — 3 жніўня (22 ліпеня) 1871) — ваенны дзеяч Расійскай імперыі, генерал ад артылерыі (1852), генерал-ад’ютант (1856). Брат І. А. Сухазанета

Нарадзіўся ў вёсцы Вясея[3][4] (сучасны аграгарадок у Слуцкім раёне Мінскай вобласці Беларусі). Атрымаў хатнюю адукацыю. У 1811 годзе паступіў на ваенную службу юнкерам 1-й конна-артылерыйскай роты і ў гэтым жа годзе атрымаў званне прапаршчыка. У час вайны 1812 года прымаў удзел у баях пад Клясціцамі, Полацкам, Чашнікамі, Віцебскам, Люцынам, на рацэ Сівошыне і інш. У час замежных паходаў 1813—1814 гадоў вызначыўся ў баях каля Баўцэна, Дрэздэна, Лейпцыга, Кульма, Парыжа. З 1814 года М. А. Сухазанет ад’ютант начальніка артылерыі 1-й арміі, з 1819 года — камандзір конна-артылерыйскай роты, начальнік артылерыі 4-га рэзервовага кавалерыйскага корпуса, з 1824 года — начальнік штаба артылерыі 1-й арміі. Прымаў удзел у задушэнні паўстання дзекабрыстаў[5]. У час задушэння паўстання 1830—1831 гадоў дзейнічаў на тэрыторыі Польшчы.

У 1836 годзе М. А. Сухазанет прызначаны камандзірам 4-й артылерыйскай дывізіі, у 1849 годзе — начальнікам артылерыі дзеючай арміі. З пачаткам Крымскай вайны 1853—1856 гадоў — начальнік артылерыі дзеючай арміі. У 1855 годзе прызначаны камандзірам 3-га пяхотнага корпуса, у студзені 1856 года — камандуючым Паўднёвай арміяй. З красавіка 1856 года М. А. Сухазанет прызначаны ваенным міністрам і членам Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі. У 1861 годзе выконваў абавязкі намесніка Царства Польскага.

У лістападзе 1861 года М. А. Сухазанет звольнены ў адстаўку з пакіданнем членам Дзяржаўнага савета. Жыў і памёр у горадзе Калуга[6]. Пахаваны на могілках Лаўрэнцьева манастыра[6].

У 1961 годзе Санкт-Пецярбургскі манетны двор адчаканіў памятны медаль у гонар М. А. Сухазанета, які быў яму ўручаны саслужыўцамі 26 снежня 1861 года ў памяць 50-годдзя службы ў афіцэрскіх чынах[7].