Мікалай Віталевіч Лысенка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Лысенка
укр.: Микола Лисенко
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 22 сакавіка 1842(1842-03-22)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 6 лістапада 1912(1912-11-06)[1][2][…] (70 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Бацька Lysenko Vitaly[d]
Жонка Olha Antonivna Lypska[d]
Дзеці Ostap Lysenko[d], Katerîna Masleannîkova[d], Mariana Lîsenko[d] і Halyna Lysenko-Shylo[d]
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Carl Reinecke[d][5], Ernst Heinrich Leopold Richter[d][5], Мікалай Андрэевіч Рымскі-Корсакаў[5] і Alois Panoccini[d][8]
Прафесіі дырыжор, кампазітар класічнай музыкі, піяніст, музычны педагог, музычны этнограф, кампазітар
Гады актыўнасці 1869—1912
Інструменты фартэпіяна[5] і арган
Жанры опера[5], фолк-музыка[5], art song[d][5] і сімфанічная музыка[d][5]
Выхаванцы Alexandra Mandelstam[d]
Грамадская дзейнасць
Член у
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай Лысенка (укр.: Микола Лисенко; 10 (22) сакавіка 1842 — 24 кастрычніка (6 лістапада) 1912) — украінскі кампазітар, піяніст , дырыжор, педагог, збіральнік песеннага фальклору, грамадскі дзеяч. Заснавальнік нацыянальнай кампазітарскай школы.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Кіеўскі ўніверсітэт (1865), вучыўся ў Лейпцыгскай (1867—69) і Пецярбургскай (1874—76, клас М. Рымскага-Корсакава) кансерваторыях. Арганізаваў хор Кіеўскага ўніверсітэта (1864), украінскі хор у Пецярбургу (1874), музычна-драматычную школу (1904) у Кіеве і інш.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Яго музыка адметная яскравым нацыянальным каларытам, арганічным развіццём асноў народна-песеннай культуры, дэмакратычнымі ідэямі. Садзейнічаў станаўленню ўкраінскай оперы, узбагаціў музычна-сцэнічны і вакальны жанры, паклаў пачатак многім інструментальным жанрам у нацыянальнай музыцы. Збіраў і вывучаў фальклор, стварыў класічныя ўзоры апрацовак народных песень.

Да найбольш вядомых твораў належыць музыка гімнаў «Малітва за Украіну» і «Вечны рэвалюцыянер», якія, ў тым ліку, выконваў хор Кірыла Стацэнкі падчас Свята саборнасці, оперы «Тарас Бульба», «Наталка Палтаўка» і іншыя. Мікалай Лысенка стварыў шматлікія аранжыроўкі народнай музыкі для голасу і фартэпіяна, для хору і змешанага складу, а таксама напісаў значную колькасць твораў на словы Тараса Шаўчэнкі.

Ушанаванне памяці[правіць | правіць зыходнік]

Яго імя носяць Львоўская нацыянальная музычная акадэмія імя Мікалая Лысенкі, Харккаўскі нацыянальны акадэмічны тэатр оперы і балета  (укр.).

Заўвагі[правіць | правіць зыходнік]

  1. а б Nikolai Witaljewitsch Lyssenko // Brockhaus Enzyklopädie
  2. а б Mykola Vitalijovyč Lysenko // Český hudební slovník osob a institucí
  3. Лысенко Николай Витальевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. https://www.findagrave.com/memorial/9596/mikola-lysenko Праверана 3 сакавіка 2022.
  5. а б в г д е ё ж з і Internet Encyclopedia of Ukraine / O. Havrylyshyn, F. Sysyn, M. Moser et al. — CIUS, 2001. Праверана 3 сакавіка 2022.
  6. а б http://www.encyclopediaofukraine.com/display.asp?linkpath=pages%5CL%5CY%5CLysenkoMykola.htm Праверана 3 сакавіка 2022.
  7. а б https://www.ukrainianartsong.ca/composers-1-1-1 Праверана 3 сакавіка 2022.
  8. https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.17272 Праверана 3 сакавіка 2022.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]