Пілон

Пілон у Эдфу.

Піло́н (ад грэч. πυλών, літаральна брама, уваход) — масіўныя слупы, якія служаць апорамі арак, перакрыццяў, мастоў, падземных станцый метрапалітэна і іншага, або стаяць абапал уваходаў ці ўездаў на тэрыторыю палацаў, паркаў і падобнага.

Таксама пілонамі называюць вежападобныя збудаванні ў форме ўсечаных піраміды (у плане выцягнутыя прамавугольнікі) з трапецападобным фасадам (звычайна аздобленым рэльефамі), якія ставілі абапал уваходаў у старажытнаегіпецкія храмы.

Літаратура

• Сергачоў С. А. Піло́н // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 12: Палікрат — Праметэй / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 12. — С. 357. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0198-2 (т. 12).
• Піло́н // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1980. — Т. 4: Паняцце — Р / [рэдактары: Г. Ф. Вештарт, Г. М. Прышчэпчык]. — С. 255. — 767 с.
• Пило́н // Т. 19. Отоми — Пластырь. — М. : Советская энциклопедия, 1975. — С. 532——533. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Пило́ны // Большая политехническая энциклопедия (руск.) / Авт.-сост. В. Д. Рязанцев. — М.: Мир и образование, 2011. — С. 316. — 704 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-5-94666-621-3.
• Пило́н // Популярная художественная энциклопедия. Архитектура. Живопись. Скульптура. Графика. Декоративное искусство. В 2 т. / Под ред. Полевого В. М. Ред. кол.: В. Ф. Маркузон, Д. В. Сарабьянов, В. Д. Синюков (зам. гл. ред.) — М.: Издательство «Советская энциклопедия», 1986. — Книга II. М—Я, 1986. — С. 122. — 432 с, ил., 32 л. ил. — 200 000 экз. (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пілон — архітэктурны элемент
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пілон — канструкцыйны элемент моста
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пілон — від стэлы