Сціві Уандэр

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сціві Уандэр
англ.: Stevland Hardaway Morris[1]
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 13 мая 1950(1950-05-13)[2][3][…] (73 гады)
Месца нараджэння
Краіна
Маці Lula Mae Hardaway[d]
Жонка Syreeta Wright[d]
Дзеці Aisha Morris[d] і Keita Morris[d]
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі аўтар-выканаўца, музычны прадзюсар, спявак, піяніст, кампазітар, студыйны музыкант, паэт, вакаліст, аранжыроўшчык, барабаншчык
Пеўчы голас тэнар
Інструменты фартэпіяна[4], губны гармонік, вакал[d][4], Marcodi[d][4], музычная клавіятура[d][4] і ударныя музычныя інструменты[4]
Жанры рытм-н-блюз, соўл[d], фанк[6], джаз[4], блюз і поп-музыка
Узнагароды
Аўтограф Аўтограф
steviewonder.net
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сціві Уандэр (англ.: Stevie Wonder, сапраўднае імя Сціуленд Хардэўэй Морыс (англ.: Stevland Hardaway Morris; нар. 13 мая 1950, Сагіна, Мічыган) — амерыканскі спявак, кампазітар, піяніст, барабаншчык, харпер, музычны прадзюсар і грамадскі дзеяч, які аказаў велізарны ўплыў на развіццё музыкі XX стагоддзя, які пакутуе слепатой.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

25-разовы лаўрэат прэміі «Грэмі». Адзін з заснавальнікаў сучаснага соўла і рытм-н-блюз. Адзін з самых вядомых вакалістаў у свеце, яго пастаянна ўключаюць у спісы лепшых вакалістаў усіх часоў. Аслеп неўзабаве пасля нараджэння, ва ўзросце адзінаццаці гадоў падпісаў свой першы кантракт з гуказапісвальнай карпарацыяй «Motown Records» і працягвае выступаць і запісвацца на ёй па гэты дзень. Стыві Уандэр з’яўляецца музыкантам-мультыінструменталістам: валодае вакальным дыяпазонам у чатыры актавы і неверагодна складанай вакальнай тэхнікай, віртуозна валодае раялем і усімі відамі сінтэзатараў, ўдарнай устаноўкай, кларнетам, губным гармонікам. Стыві Уандэр дамогся выдатных поспехаў на музычнай ніве, будучы сляпым. Разам з Рэем Чарльзам і Андрэа Бачэлі Стыві Уандэр з’яўляецца адным з самых вядомых і папулярных сляпых музыкаў у свеце.

Некаторыя найбольш вядомыя песні Стыві Уандэра: «My Cherie Amour», «For Once in My Life», «Pastime Paradise», «Superstition», «Living For The City», «Skeletons», «All In Love Is Fair», «Sir Duke», «I Wish», «Isn’t She Lovely». У Беларусі найбольшай вядомасцю карыстаецца песня «I Just Called to Say I Love You». Уандэр запісаў больш за трыццаць хітоў, якія ўваходзілі ў першую дзясятку ў чартах ЗША, напісаў больш за 2000 песень і атрымаў рэкордныя 25 прэмій «Грэмі», прысуджаныя за вышэйшыя дасягненні ў галіне гуказапісу. Таксама ён вядомы сваёй працай у якасці палітычнага актывіста, у тым ліку яго кампаніяй 1980 года аб наданні дню нараджэння Марціна Лютэра Кінга статусу нацыянальнага свята ў ЗША. З гэтай нагоды Уандэр, які ўжо быў да таго часу вядомым абаронцам правоў афраамерыканцаў, запісаў песню «Happy Birthday», цалкам прысвечаную кампаніі ў падтрымку свята. У 2009 годзе Стыві Уандэр быў абвешчаны пасланнікам ААН. У 2008 годзе часопіс «Billboard» апублікаваў спіс «100 найлепшых артыстаў усіх часоў», у якім Уандэр заняў пяты радок.

Стыві Уандэра называюць адным з найвялікшых музыкаў нашага часу:

  • 25 разоў атрымліваў прэмію «Грэмі».
  • ён таў адным з музыкаў, якія фактычна вызначылі папулярныя стылі «чорнай» музыкі — рытм-н-блюз і соул сярэдзіны XX стагоддзя.
  • імя Уандэра ўвекавечана ў Зале славы рок-н-ролу (1989) і Зале славы кампазітараў (1983).
  • лаўрэат Гершвінаўскай прэміі.
  • за сваю кар’еру ён запісаў больш за 30 альбомаў.

Апошні на дадзены момант студыйны альбом «A Time to Love» выйшаў у 2005 годзе. Пласцінка дэбютавала адразу на пятым месцы амерыканскага поп-чарта. Яна атрымала масу станоўчых водгукаў ад крытыкаў, прэмію «Грэмі» за лепшы мужчынскі поп-вакал («From The Bottom Of My Heart») і на лета 2007 года быў прададзены тыраж 169 тысяч копій. Апошні афіцыйны канцэртны альбом Стыві Уандэра выйшаў у 2008 годзе, гэта запіс з лонданскага канцэрта.

Зноскі

  1. (unspecified title) Праверана 10 лютага 2019.
  2. Stevie Wonder // Internet Broadway Database — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Stevie Wonder // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. а б в г д е Montreux Jazz Festival Database Праверана 24 верасня 2020.
  5. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 10 снежня 2014.
  6. AllMusic — 1991.