Уладзімір Усеваладавіч Салтанаў
| Уладзімір Усеваладавіч Салтанаў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 15 лютага 1936 (88 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | навуковец |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар біялагічных навук (1977) |
| Навуковае званне |
|
| Альма-матар | |
Уладзімір Усеваладавіч Салтанаў (нар. 15 лютага 1936, г. Орша, Віцебская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне фізіялогіі вісцэральных сістэм. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1996), доктар біялагічных навук (1977), прафесар (1990).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў Беларускі інстытут фізічнай культуры (1959).
У 1969—1978 гадах старшы навуковы супрацоўнік, з 1978 года загадчык лабараторыі, у 1978—2005 гадах намеснік дырэктара Інстытута фізіялогіі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі[1].
Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Асноўны напрамак даследаванняў — аналіз функцыянальнай арганізацыі афферэнтных сістэм ўнутраных органаў, механізмаў вісцера-вісцаральных рэфлексаў, механізмаў самарэгуляцыі вегетатыўных функцый. Вывучыў функцыянальныя ўласцівасці адчувальных валокнаў органаў брушной і тазавай поласці, электрафізіялагічна ў спалучэнні з метадам дэгенерацыі прадстаўлены доказы існавання вегетатыўных афферэнтных нейронаў перыферычнага паходжання. Выяўлена і падрабязна вывучана адмысловая група ўласных вегетатыўных аффэрентных нейронаў, апасрэдуючых на ўзроўні прэвертэбральных сімпатычных гангліяў перадачу інтэрацэптыўных уплываў на функцыю наднырачнікаў. Устаноўлены заканамернасці змяненняў рэфлектарных рэакцый, якія ляжаць у аснове шэрагу расстройстваў, спалучаных з вісцаральным болем, ульцерагенезам, вагатаміяй, ішэміі тонкай кішкі, паказана вядучая роля эндагеннага монааоксіда азоту, бактэрыяльнага ліппалісахарыда, адэназіна ў мадуляцыі актыўнасці эферэнтнага і цэнтральнага звёнаў вісцаральная рэфлексаў.
Аўтар 270 навуковых прац, у т.л. 3 манаграфій.
Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]
- Электрофизиологический анализ висцеральных афферентных систем. — Минск: Наука и техника, 1973 (разам з І. А. Булыгіным).
- Морфофункциональные и биохимические эффекты фактора роста нервов. — Минск: Наука и техника, 1987.
- Механизмы саморегуляции вегетативных функций. — Минск: Навука i тэхнiка, 1989.
- Механизмы саморегуляции вегетативных функций в норме и патологии. — Минск: Наука и техника, 1994.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Салтанаў Уладзімір Усеваладавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 115—116. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Члены-карэспандэнты: САЛТАНАЎ Уладзімір Усеваладавіч // Нацыянальная акадэмія навук Беларусі
- Уладзімір Усеваладавіч Салтанаў у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)