Фармальная логіка

Фармальная логіка — канструяванне і даследаванне правілаў пераўтварэння выказванняў, якія захоўваюць сваё сапраўднае значэнне безадносна да зместу, уваходныя ў гэтыя выказванні паняццяў. У гісторыі філасофіі — асобны раздзел або кірунак логікі канца XIX — пачатку XX стагоддзя. У сучасным ужыванні — сінонім сімвалічнай або матэматычнай логікі. Арыстоцель - стваральнік фармальнай логікі. Пазней, у сярэднія стагоддзі, фармальна-лагічная частка вучэння Арыстоцеля была адарваная ад змястоўнай і кананізаваная, выкарыстоўвалася як метадалагічная аснова сярэднявечнай схаластыкі.

Літаратура

• J. M. Bocheński. Formale Logik. 5. unveränderte Auflage. Alber, Freiburg (Breisgau) u. a. 1996, ISBN 3-495-44115-8, (Orbis academicus 3, 2).
• Walter Bröcker. Formale, und transzendentale spekulative Logik. Klostermann, Frankfurt am Main 1962.
• Paul Hoyningen-Huene. Formale Logik. Eine philosophische Einführung. Reclam, Stuttgart 1998, ISBN 3-15-009692-8.
• Edmund Husserl. Formale und transzendentale Logik. Versuch einer Крытык der logischen Vernunft. 2. Auflage. Unveränderter Nachdruck der 1. Auflage 1929. Niemeyer, Цюбінген 1981, ISBN 3-484-70129-3.
• Richaed Jeffrey. Фармальны Logic. Its Scope and Limits. 2. Auflage. McGraw-Hill, New York NY, 1981, ISBN 0-07-032321-6.
• Гасяк О.С. Формальна логіка : короткий словник-довідник. – Чернівці : Чернівецький нац. ун-т, 2014. – 200 с.