Электронная канфігурацыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Атамныя і малекулярныя арбіталі

Электронная канфігурацыя — формула размяшчэння электронаў па розных электронных абалонках атама хімічнага элементу або малекулы. Электронная канфігурацыя звычайна запісваецца для атамаў ў іх асноўным стане. Для вызначэння электроннай канфігурацыі элемента існуюць наступныя правілы:

  1. Прынцып запаўнення. Згодна з прынцыпам запаўнення, электроны ў асноўным стане атама запаўняюць арбіталь у паслядоўнасці павышэння арбітальных энергетычных узроўняў. Ніжэйшыя па энергіі арбіталі заўсёды запаўняюцца першымі.
  2. Прынцып забароны Паўлі. Паводле гэтага прынцыпу, на кожную арбіталь можа прыходзіцца не больш за два электроны і толькі ў тым выпадку, калі яны маюць супрацьлеглыя спіны.[1]
  3. Правіла Хунда. Паводле гэтага правіла, запаўненне арбіталей адной падабалонкі пачынаецца адзінкавымі электронамі з паралельнымі (аднолькавымі па знаку) спінамі, і толькі пасля таго, як адзінкавыя электроны зоймуць ўсе арбіталі, можа адбывацца канчатковае запаўненне арбіталей парамі электронаў з супрацьлеглымі спінамі.[2]

З пункту гледжання квантавай механікі электронная канфігурацыя - гэта поўны пералік аднаэлектронных хвалевых функцый, з якіх з дастатковай ступенню дакладнасці можна скласці поўную хвалевую функцыю атама (у набліжэнні самаўзгодненая поля).

Расшыфроўка электроннай канфігурацыі[правіць | правіць зыходнік]

Па гістарычных прычынах у формуле электроннай канфігурацыі квантавы лік запісваецца лацінскай літарай. Стан атама пры пазначаецца літарай , і далей па алфавіту. Злева ад ліку пішуць лік , а зверху ад ліку - лік электронаў у стане з дадзенымі і . Напрыклад

адпавядае двум электронам ў стане з , . З-за практычнай выгады (гл. Правіла Клячкоўскага) у поўнай формуле электроннай канфігурацыі тэрмы пішуць у парадку ўзрастання квантавага ліку , а затым квантавага ліку , напрыклад . Часам запіс формулы скарачаюць да , т. з. апускаюць лік там, дзе яго можна адгадаць з правіла упарадкавання тэрмаў.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Iгар Уладзіміравіч Савельеў. Курс общей физики. — 3-е изд., перераб. — М.: Наука, 1982. — Т. 3. Оптика. Атомная физика, физика атомного ядра, физика элементарных частиц.. — С. 368. Архівавана 10 студзеня 2017.
  2. Ігар Уладзіміравіч Савельеў. Курс общей физики. — 3-е изд., перераб. — М.: Наука, 1982. — Т. 3. Оптика. Атомная физика, физика атомного ядра, физика элементарных частиц.. — С. 376. Архівавана 23 чэрвеня 2017.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • С. А. Щукарев. О строении вещества. Природа, 1922, № 6-7, 20-39
  • С. А. Щукарев. О периодичности свойств электронных оболочек свободных атомов и об отражении этой периодичности в свойствах простых тел, химических соединений и растворов электролитов. Вести. ЛГУ, 1954, № 11, 127—151
  • Блохинцев Д. И. Основы квантовой механики. 5-ое изд. Наука, 1976. — 664с.
  • Боум А. Квантовая механика: основы и приложения. М.: Мир, 1990. — 720с.