Электроніка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
SMD-кампаненты на плаце

Электро́ніка – падзел тэхнікі, які займаецца вытворчасцю, перасылкай і пераўтварэннем сігналаў з дапамогай дроту, электрычнасці ці электрамагнітнага поля; навука аб выкарыстанні электрычных прылад, а таксама падзел фізікі, які разглядае працэсы, што адбываюцца пры пераносе зараджаных часціц праз розныя асяроддзі.

Гісторыя электронікі[правіць | правіць зыходнік]

Гістарычна электроніка з'явілася як радыётэхнікі – першымі электрычнымі прыладамі былі радыёперадатчыкі і радыёпрыймальнікі ў часы Першай Сусветнай вайны[крыніца?]. Электроніка развіваецца з дапамогай электратэхнікі, электрахіміі, інфарматыкі, тэлекамунікацыі і г.д.

На сучасным этапе электроніка развіваецца ў разнастайных кірунках, з прычыны вялікай запатрабаванасці ў сучасным жыцці. Акрамя радыётэхнікі асноўнымі кірункамі з'яўляюцца таксама оптаэлектроніка, тэлекамунікацыя, лічбавая электроніка, мікраэлектроніка, лазеры. Свой высокі ўзровень развіцця электроніка дасягнула дзякуючы дасягненням у фізіцы (паўправаднікі, оптыка, магнетызм), хіміі і матэматыцы.

Электронныя кампаненты[правіць | правіць зыходнік]

Пасіўныя элементы[правіць | правіць зыходнік]

Актыўныя элементы[правіць | правіць зыходнік]

Элементы адлюстравання[правіць | правіць зыходнік]

Электраакустычныя элементы[правіць | правіць зыходнік]

Фотаэлектрычныя элементы[правіць | правіць зыходнік]

Тэрмаэлектрычныя элементы[правіць | правіць зыходнік]

Антэнныя прылады[правіць | правіць зыходнік]

Аналагавыя прылады[правіць | правіць зыходнік]

Лічбавыя прылады[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]