Вагініт
| Вагініт | |
|---|---|
| МКХ-10 | N76.0-N76.1 |
| МКХ-9 | 616.1 |
| МКБ-9-КМ | 616.10[1][2] і 616.1[1][2] |
| DiseasesDB | 14017 |
| MedlinePlus | 000566 |
| eMedicine | med/3369 med/2358 emerg/631 emerg/639 |
| MeSH | D014627 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вагініт, кальпіт — запаленне слізістай абалонкі похвы. Нярэдка спалучаецца з запаленнем вонкавых палавых органаў, г.зн. працякае ў форме вульвавагініту.
Прычына[правіць | правіць зыходнік]
Мікробы або паразіты ў похве (ганакокі, трыхаманады, вастрыцы), якія трапляюць з забруджанай бялізны, брудных рук, пры парушэнні правіл палавой гігіены. Можа ўзнікнуць пры доўгім механічным раздражненні слізістай абалонкі (напрыклад, працяглым нашэнне кольцаў пры выпадзенні маткі). У дзяўчынак 3—10 гадоў вагініт можа развіцца пры трапленні інфекцыі ў похву з токам крыві (пры дыфтэрыі, шкарлятыне, адзёры і інш.)
Сімптомы[правіць | правіць зыходнік]
Набраканне і пачырваненне слізістай абалонкі похвы, гнойныя вылучэнні (часам з дамешкам крыві), адчуванне цяжару ўнізе жывата, пякотка, сверб вонкавых палавых органаў. Прыкметы вульвавагініту: пачырваненне вонкавых палавых органаў, нярэдка распаўсюджваецца на скуру сцёгнаў і ягадзіц, гнойныя вылучэнні, сверб.
Старэчы вагініт можа ўзнікнуць на фоне ўзроставых змяненняў (зморшчванне і сухасць слізістай абалонкі похвы).
Лячэнне[правіць | правіць зыходнік]
Ліквідацыю прычыны. Пры трыхаманадным вагініце праводзіцца адначасовае лячэнне мужа і жонкі.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
- ↑ а б Disease Ontology — 2016. Праверана 15 мая 2019.
- ↑ а б Monarch Disease Ontology release 2018-06-29 — 2018-06-29 — 2018. Праверана 27 ліпеня 2018.