Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін
Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін | |
---|---|
Дата нараджэння | 8 лістапада 1920 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 11 лістапада 1954 (34 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Прыналежнасць | СССР |
Род войскаў | Паветранна-дэсантныя войскі |
Гады службы | 1939—1950 |
Званне |
|
Камандаваў | аддзяленнем разведроты |
Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна, Савецка-японская вайна |
Узнагароды і званні |
Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін (8 лістапада 1920, Малыя Жаберычы, Барысаўскі павет, Мінская губерня — 11 лістапада 1954, Іркуцк) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза, гвардыі старшына ў адстаўцы.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 8 лістапада 1920 года ў вёсцы Малыя Жаберычы Барысаўскага павета Мінскай губерні (цяпер — Крупскага раёна Мінскай вобласці) у сялянскай сям’і.
Са студзеня 1942 года — у дзеючай арміі, ваяваў на Бранскім, Варонежскім, 2-м Украінскім франтах. Служыў сувязістам, наводчыкам супрацьтанкавай стрэльбы, разведчыкам. У маі 1944 года стаў камандзірам аддзялення разведроты 1-й гвардзейскай паветрана-дэсантнай дывізіі.
Подзвіг[правіць | правіць зыходнік]
У ноч на 5 лістапада 1944 года фарсіраваў з аддзяленнем Цісу, захапіў плацдарм і адбіў да 15 контратак праціўніка, пашыраючы плацдарм, з групай байцоў знішчыў артылерыйскую батарэю.
За праяўленую мужнасць Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 года Лыціну прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.
Пасля Вялікай Айчыннай вайны[правіць | правіць зыходнік]
Летам 1945 года 1-я гвардзейская паветраная дывізія была пераведзена на Далёкі Усход і ў складзе 18-га стралковага корпуса 53-й арміі Забайкальскага фронта вяла баявыя дзеянні на тэрыторыі Маньчжурыі ў вайне з Японіяй. Д. К. Лыцін прыймаў удзел у ваенных дзеяннях у складзе спецыяльнага разведвальна-дыверсійнага атрада. Пасля заканчэння баяаых дзеянняў застаўся на звыштэрміновую службу.
У 1950 годзе дэмабілізаваўся, працаваў фізруком і ваенруком у школе вёскі Нікольск Іркуцкага раёна Іркуцкай вобласці.
Памёр 11 лістапада 1954 года ў Іркуцку. Пахаваны ў Іркуцку на Лісіхінскіх могілках[1].
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Медаль «Залатая Зорка» (1945);
- ордэн Леніна;
- ордэн Айчыннай вайны I ступені;
- ордэн Чырвонай Зоркі;
- ордэн Славы III ступені;
- медалі.
Зноскі
- ↑ Гольдфарб С. И. Памятники военной истории // Памятники истории и культуры Иркутска. — Иркутск: Вост.-Сиб. кн. изд-во, 1993. — С. 238. — 448 с. — 5000 экз. — ISBN 5-7424-0581-2.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Кузнецов И. И. Герой Тиссы // Кузнецов И. И. Золотые звёзды иркутян. — Иркутск: Вост.-Сиб. кн. изд-во, 1982. — С. 105—108. — 3520 с., ил. — 30000 экз.
- Гольдфарб С. И. Могила Героя Советского Союза Д. К. Лытина // Памятники истории и культуры Иркутска. — Иркутск: Вост.-Сиб. кн. изд-во, 1993. — С. 238. — 448 с. — 5000 экз. — ISBN 5-7424-2581-2
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Дзмітрый Канстанцінавіч Лыцін на сайце «Героі краіны»
- Лытин Дмитрий Константинович(недаступная спасылка) на сайте «Солдаты Победы»
- Лытин Дмитрий Константинович в Иркипедии.
- Могила Дмитрия Лытина на сайте Поискового отряда «Байкал».
- Нарадзіліся 8 лістапада
- Нарадзіліся ў 1920 годзе
- Нарадзіліся ў Малых Жаберычах
- Памерлі 11 лістапада
- Памерлі ў 1954 годзе
- Памерлі ў Іркуцку
- Пахаваныя ў Іркуцкай вобласці
- Асобы
- Сяржанты і старшыны СССР
- Героі Савецкага Саюза
- Кавалеры ордэна Леніна
- Кавалеры ордэна Айчыннай вайны I ступені
- Кавалеры ордэна Чырвонай Зоркі
- Кавалеры ордэна Славы
- Нарадзіліся ў Крупскім раёне
- Постаці паветрана-дэсантных войскаў СССР і Расіі
- Разведчыкі Вялікай Айчыннай вайны
- Удзельнікі савецка-японскай вайны