Цэнтральная нервовая сістэма

Цэнтральная нервовая сістэма (ЦНС) — асноўная частка нервовай сістэмы жывёл і чалавека, якая складаецца з вялікай колькасці нервовых клетак (нейронаў) і іх атожылкаў; прадстаўлена ў беспазваночных сістэмай цесна звязаных паміж сабой нервовых вузлоў (гангліеў), у пазваночных жывёл і чалавека — спінным і галаўным мозгам.

Галоўная і спецыфічная функцыя ЦНС — ажыццяўленне простых і складаных высокадыферэнцыраванных адбівальных рэакцый, якія атрымалі назву рэфлексаў. У вышэйшых жывёл і чалавека ніжэйшыя і сярэднія аддзелы ЦНС — спінны мозг, даўгаваты мозг, сярэдні мозг, прамежкавы мозг і мозачак — рэгулююць дзейнасць асобных органаў і сістэм высокаразвітай арганізма, ажыццяўляюць сувязь і ўзаемадзеянне паміж імі, забяспечваюць адзінства арганізма і цэласнасць яго дзейнасці. Вышэйшы аддзел ЦНС — кара вялікіх паўшар'яў галаўнога мозгу і бліжэйшыя падкоркавых утварэнняў — у асноўным рэгулюе сувязь і ўзаемаадносіны арганізма як адзінага цэлага з навакольным асяроддзем.

Нервы

1. Шыйныя нервы.
2. Грудныя нервы.
3. Паяснічныя нервы.
4. Крыжавыя нервы.
5. Хвастцовыя нервы.

Мозг

1. Канцавы мозг.
2. Прамежкавы мозг.
3. Сярэдні мозг.
4. Мост.
5. Мазжачок.
6. Прадаўгаваты мозг.
7. Спінны мозг.
8. Шыйнае патаўшчэнне.
9. Папярочнае патаўшчэнне.
10. «Конскі хвост».

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Цэнтральная нервовая сістэма