Туалет
Туалет (фр.: toilette), таксама Прыбіральня — памяшканне для адпраўлення натуральных патрэб (мачавыпускання і дэфекацыі). У туалеце размешчаны ўнітаз і іншыя санітарна-тэхнічныя прыстасаванні, напрыклад, ракавіна, пісуар і бідэ. Сучасныя туалеты далучаныя да каналізацыі. Існуюць таксама пераносныя туалетныя кабіны і біяпрыбіральні.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Магчыма, найстаражытнае памяшканне (яго ўзрост — 4,5 тысяч гадоў) для адпраўлення натуральных патрэб выяўлена на тэрыторыі цытадэлі Махенджа-Дара ў Пакістане. Яно уяўляе сабой цагляны будынак з сядзеннем, звязанае з падземнай каналізацыяй. Таксама падобныя памяшканні былі ў Кітаі, Егіпце і Старажытным Рыме. На караблях падобныя памяшканні зваліся «гальюн» і размяшчаліся (першапачаткова) на высока паднятай частцы носа судна. У сярэднія стагоддзі — створана дзірка, для спраўлення ў яе патрэбы, якая вяла ў мора.
- 1681 — першае згадванне французскага слова «туалет». Першапачаткова яно азначала працэдуру прычэсвання і апранання. Параўнальна: туалетны сталок, туалетная вада.
- XIX стагоддзе — з'яўленне грамадскіх прыбіральняў з унітазамі без змыўных бачкоў на вакзалах.
- 2001 год — створана Сусветная туалетная арганізацыя.