Элен Антаніядзіс-Бібіку

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Элен Антаніядзіс-Бібіку
грэч. Ελένη Αντωνιάδη-Μπιμπίκου
Дата нараджэння 21 ліпеня 1923(1923-07-21)
Месца нараджэння
Дата смерці 13 чэрвеня 2017(2017-06-13)[1] (93 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці гісторык
Навуковая сфера гісторыя, візантыністыка і Балканістыка
Месца працы
Альма-матар
Член у

Элен Антаніядзіс-Бібіку (фр.: Hélène Antoniadis-Bibicou,грэч. Ελένη Αντωνιάδη - Μπιμπίκου, нар. 21 ліпеня 1923, Афіны, Каралеўства Грэцыя — 13 чэрвеня 2017, Афіны, Грэцыя) — французская даследчыца, гісторык-візантыніст. Член Comité français des études byzantines (CFEB).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 21 ліпеня 1923 года ў Афінах[2].

Падчас дыктатуры Метаксаса ўступіла ў Федэрацыю камуністычнай моладзі Грэцыі (OKNE), маладзёжную арганізацыю Камуністычнай партыі Грэцыі. Падчас акупацыі Грэцыі краінамі «восі» ўступіла ў Нацыянальна-вызваленчы фронт Грэцыі (ΕΑΜ). Была адной з заснавальніц пірэйскай арганізацыі Адзінай усегрэчаскай арганізацыі моладзі (ΕΠΟΝ). Пісала ў падпольнай газеце Νέα Γενιά.

У 1945 годзе скончыла Афінскі ўніверсітэт, дзе вучылася на кафедры гісторыі і археалогіі і сустрэлася з візантыстам Дыянісіясам Закіцінасам[2].

Пасля заканчэння Другой сусветнай вайны ўдзельнічала ў стварэнні Французска-грэчаскага студэнцкага саюза (Union Franco-Hellénique des Jeunes). Атрымала пры падтрымцы элініста Актавія Мерлье, дырэктара Французскага інстытута ў Афінах (IFG) стыпендыю французскага ўрада, якая дазволіла ёй бегчы ад Грамадзянскай вайны ў Грэцыі і пасяліцца ў Парыжы у 1947 годзе.

У 1951 годзе, будучы студэнткай IV-ай секцыі (філалагічных і гістарычных навук) Практычнай школы вышэйшых даследаванняў (EPHE), ўступіла ў Нацыянальны цэнтр навуковых даследаванняў (CNRS). З 1955 года наведвала семінары візантыніста Поля Лемерля разам з грэкамі Нікасам Звараносам і Элені Глікадзі-Арвелер. Затым далучылася да знакамітай VI-й секцыі (эканамічных і сацыяльных навук) EPHE гісторыка Фернана Бродэля (з 1975 года — Вышэйшая школа сацыяльных навук, EHESS), якая аказала на яе вялікі ўплыў. З 1965 года на працягу 30 гадоў вяла семінар «Эканамічная і сацыяльная гісторыя Візантыі і сучаснай Грэцыі» (Histoire économique et sociale de Byzance et de la Grèce moderne)[2].

Вывучала ваенныя канфлікты з удзелам візантыйскага флоту, асаблівую ўвагу пры гэтым надаючы яго развіццю і імператарскай палітыцы ў дачыненні да флоту[3][4].

У 1963 годзе апублікавала манаграфію Recherches sur les douanes à Byzance у серыі Cahiers des Annales пра візантыйскія мытні і мытныя зборы. Прыцягнула пячаткі для аднаўлення гісторыі візантыйскіх мытняў і гандлю[5][6][7][8].

Прыняла ўдзел у першым двухбаковым франка-савецкім калоквіуме па праблемах візантыназнаўства 5—6 лістапада 1979 года ў Парыжы[9].

У перыяд дыктатуры «чорных палкоўнікаў» абіраецца генеральным сакратаром руху «Грэка-французскага руху За свабодную Грэцыю» (Mouvement gréco-français pour une Grèce libre), які ўзначальвае Ралан Дзюма[2].

Муж — Антуан Антаніядзіс (Antoine Antoniadis, Αντώνης Αντωνιάδης) быў парыжскім карэспандэнтам «Рызаспастыс», афінскай штодзённай газеты Камуністычнай партыі Грэцыі. Пасля яго смерці ў 1983 годзе, Элен Антаніядзіс-Бібіку стала парыжскім карэспандэнтам «Рызаспастыс» да 1991 года[2].

Памерла ў Афінах 13 чэрвеня 2017 года ва ўзросце 93 гадоў. Пахавана на могілках Заграфу (Νεκροταφείο Ζωγράφου) ў Заграфосе у суботу, 17 чэрвеня 2017 года.

Зноскі

  1. ↑ Bibliothèque nationale de France Elénī Mpimpíkou-Antōniádī // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
  2. ↑ а б в г д Delouis, Olivier. Hélène Antoniadis-Bibicou (1923-2017) (фр.). Comité français des études byzantines (CFEB) (2 чэрвеня 2017). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2020. Праверана 11 красавіка 2020.
  3. ↑ Bibicou, Hélène Problèmes de la marine byzantine(фр.) // Annales. Economies, sociétés, civilisations. 13ᵉ année. — 1958. — № 2. — С. 327-338. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2022.
  4. ↑ Коноводов Илья Витальевич Монастырский флот в системе материального обеспечения византийских монастырей x–XII вв. // Известия ВГПУ. — 2013. — № 3 (78). Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2022.
  5. ↑ Antoniadis-Bibicou, Hélène. Recherches sur les douanes à Byzance : I' « octava », le « kommerkion » et les commerciaires, (Cahier des Annales, n° 20). — Paris, 1963. — P. 164. — 293 p. — (Cahier des Annales, n° 20).
  6. ↑ Lemerle, Paul Reviewed Work: Recherches sur les douanes à Byzance : I' « octava », le « kommerkion » et les commerciaires, (Cahier des Annales, n° 20) by Hélène Antoniadis-Bibicou(фр.) // Revue Historique. — 1964. — Т. CCXXXII. — № 1. — С. 225-231. Архівавана з першакрыніцы 5 мая 2022.
  7. ↑ Каждан А. П. Аннотация: V. Laurent. Le Corpus des sceaux de l’Empire byzantin, t. V: L’Église, I: L’Église de Constantinople, A: Hiérarchie. Paris, 1963. — 1964. — Т. 25 (50). — С. 267—269. Архівавана з першакрыніцы 24 сакавіка 2022.
  8. ↑ Каждан А. П. Аннотация: V. Laurent. Le Corpus des sceaux de l’Empire byzantin, t. V: L’Église, I: L’Église de Constantinople, A: Hiérarchie. Paris, 1963 // Византийский временник. — 1968. — Т. XXVIII. — С. 300. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2022.
  9. ↑ Франко-советский коллоквиум по проблемам византиноведения в Париже // Византийский временник. — 1981. — Т. 42. — С. 244. Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2021.

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Элен_Антаніядзіс-Бібіку&oldid=4740219"