Іван Яўгенавіч Краўцоў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Краўцоў.
Іван Краўцоў
Іван Краўцоў, Мінск, 22 жніўня 2020 года
Іван Краўцоў, Мінск, 22 жніўня 2020 года
Род дзейнасці Палітычны актывіст, менеджар
Дата нараджэння 10 чэрвеня 1989(1989-06-10) (34 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства Беларусь
Бацька Яўген Краўцоў
Альма-матар БНТУ, БДЭУ
Партыя Разам

Іван Яўгенавіч Краўцоў (нар. 10 чэрвеня 1989 года, Мінск, Беларуская ССР) — беларускі палітычны актывіст, архітэктар, менеджар, выканаўчы сакратар Каардынацыйнай рады[1][2], сябра аргкамітэта па стварэнні партыі «Разам» і каманды кандыдата ў прэзідэнты Беларусі на выбарах 2020 года Віктара Бабарыкі[3].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Дзяцінства[правіць | правіць зыходнік]

Іван нарадзіўся ў Мінску 10 чэрвеня 1989 года. Маці — Людміла Краўцова, беларуская спявачка[4], бацька — Яўген Іванавіч Краўцоў (1964—2012[5]) — саўладальнік і старшыня камерцыйнага банка «Мінсккомплексбанк», прыяднанага да Беларусбанка ў 2005 годзе[6]. Бабуля — Галіна Іванаўна Краўцова, прафесар эканомікі БДЭУ[7][8].

Кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Да ўдзелу ў выбарчай кампаніі[правіць | правіць зыходнік]

Іван з’яўляўся заснавальнікам і арт-дырэктарам Архітэктурнага бюро 35 у Мінску[9]. Да мая 2019 года Іван Краўцоў працаваў галоўным стратэгічным дырэктарам Мінскага гадзіннікавага завода «Луч»[10].

Прэзідэнцкія выбары ў Беларусі 2020 года[правіць | правіць зыходнік]

Асноўны артыкул: Прэзідэнцкія выбары ў Беларусі (2020)

У маі 2020 года Іван Краўцоў далучыўся да перадвыбарчай каманды беларускага банкіра Віктара Бабарыкі ў якасці выканаўчага менеджара па публічных адносінах[11]. 28 ліпеня 2020 года разам з Марыяй Калеснікавай і іншымі членамі каманды Віктара Бабарыкі ён падаваў хадайніцтва ў КДБ Беларусі аб змене Віктару меры ўтрымання[3].

Пасля выбараў, 18 жніўня 2020 года, палітычныя і грамадскія актывісты абвясцілі пра стварэнне Каардынацыйнай рады. Сябры каардынацыйнай рады ставілі за мэту правядзенне перамоў з беларускімі ўладамі пра яе мірную перадачу[12]. Іван увайшоў у склад Каардынацыйнай рады ў якасці яе выканаўчага сакратара.

1 верасня 2020 года Краўцоў быў выкліканы на допыт у Следчы камітэт Рэспублікі Беларусь. Ён быў апытаны ў якасці сведкі ў рамках расследавання па крымінальнай справе па артыкуле 361 Крымінальнага кодэкса Беларусі (стварэнне экстрэмісцкага фарміравання)[1].

Выкраданне Марыі Калеснікавай і крымінальнае абвінавачанне[правіць | правіць зыходнік]

Асноўны артыкул: Марыя Калеснікава

7 верасня 2020 года ў ЗМІ з’явілася інфармацыя, што знікла каардынатар каманды Віктара Бабарыкі Марыя Калеснікава. Яна прапала разам з Іванам Краўцовым і прэс-сакратаром Каардынацыйнай рады Антонам Раднянковым[13][14].

Як высветлілася пазней, Краўцова адвезлі ў Дэпартамент фінансавых расследаванняў Камітэта дзяржаўнага кантролю Рэспублікі Беларусь, дзе невядомыя сілавікі пагражалі яму 12-гадовым зняволеннем. Яны патрабавалі ад Краўцова вывезці Калеснікаву з краіны на асабістым аўтамабілі. На думку сілавікоў, аперацыя мусіла дапамагчы «дээскалацыі» палітычнай сітуацыі ў Беларусі, а праўладныя ЗМІ павінны былі абвясціць, што «лідары расчараваліся ў пратэсце»[15][16][17][18].

У той жа дзень у кватэры Краўцова адбыўся ператрус[19]. Нягледзячы на тое, што супрацоўнікі КДБ пагражалі Марыі Калеснікавай турмой або забойствам, яна здолела застацца, наўмысна парваўшы пашпарт на беларуска-ўкраінскай мяжы[20][21][22][23]. Краўцоў і Раднянкоў здолелі перасячы ўкраінскую мяжу, нягледзячы на тое, што Аляксандр Лукашэнка абвясціў аб просьбе экстрадыцыі абодвух[24].

11 верасня Камітэт дзяржаўнага кантролю Рэспублікі Беларусь распачаў у дачыненні да Краўцова крымінальную справу па ч. 4 арт. 210 КК РБ за крадзеж шляхам злоўжывання працоўнымі паўнамоцтвамі[25].

17 верасня Іван Краўцоў падаў заяву ў Следчы камітэт аб распачынанні расследавання па факце яго выкрадання і незаконнай экстрадыцыі[26].

Партыя «Разам»[правіць | правіць зыходнік]

Асноўны артыкул: Разам (партыя)

У жніўні 2020 года Віктар Бабарыка і Марыя Калеснікава ў відэазвароце заявілі аб стварэнні палітычнай партыі «Разам». Гаворка шла об тым, што неўзабаве каманда падасць дакументы на рэгістрацыю партыі ў адпаведныя органы[27][28]. Аднак неўзабаве Марыя Калеснікава і іншыя сябры каманды Бабарыкі былі арыштаваныя. Стварэнне палітычнай партыі аднавілася ў канцы сакавіка 2021 года. Разам з іншымі членамі каманды і актывістамі ў аргкамітэт партыі ўвайшоў таксама і Іван Краўцоў[29][30].

Завочны прысуд[правіць | правіць зыходнік]

23 студзеня 2024 года Следчы камітэт Рэспублікі Беларусь распачаў спецыяльную (завочную) вытворчасць у дачыненні да Краўцова па чатырох артыкулах Крымінальнага кодэкса. 16 траўня таго ж года Мінскі гарадскі суд завочна асудзіў яго да 11 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму[31].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ а б "На допрос вызван исполнительный секретарь совета белорусской оппозиции". Інтэрфакс(руск.). 2020-09-01. Праверана 2021-08-26.
  2. ↑ Официальный сайт Координационного Совета (руск.). Архівавана з першакрыніцы 6 мая 2021. Праверана 6 мая 2021.
  3. ↑ а б "Штаб Бабарико подал ходатайство в КГБ, чтобы Виктора выпустили из СИЗО". The Village Беларусь(руск.). 2020-09-01. Праверана 2020-07-28.
  4. ↑ Безкаравайны, Зміцер (2002-03-11). "CD-ОБЗОР" [CD АГЛЯД]. Белгазета(руск.). Праверана 2021-06-03.
  5. ↑ "Умер известный белорусский банкир". Белорусский партизан(руск.). 2012-12-24. Праверана 2021-11-23.
  6. ↑ Belarus: Living With an Image Problem (англ.). Euromoney[en] (1 верасня 1999). Праверана 23 лістапада 2021.
  7. ↑ ""Я з 13 гадоў ведаю, што такое КДБ"". Беларуская служба Радыё «Свабода». 2020-09-19. Праверана 2021-06-03.
  8. ↑ Кравцова Галина Ивановна, Halina Kravtsjova.
  9. ↑ Малахаў, Дзмітрый (2017-06-29). "Строить брутально". dom-expert.by(руск.). Праверана 2021-11-23.
  10. ↑ "Главный стратег завода "Луч" покинул свою должность". Marketing.by(руск.). 2019-05-19. Архівавана з арыгінала 6 мая 2021. Праверана 2021-11-23.
  11. ↑ Becchio, Anastasia (2021-07-21). "Viktor Babaryko, l'homme politique le plus populaire de Biélorussie, devant Loukachenko". Міжнароднае французскае радыё(фр.). Праверана 2021-11-23.
  12. ↑ "Оппозиция в Белоруссии призвала власти страны немедленно начать переговоры". ТАСС(руск.). 2020-08-19. Праверана 2021-11-23.
  13. ↑ Davies, Guy (2020-09-07). "Key opposition figure in Belarus disappears after weekend of mass protests". ABC News[en](англ.). Праверана 2021-11-23.
  14. ↑ "В Минске пропала Мария Колесникова". Коммерсантъ(руск.). 2020-09-07. Праверана 2021-11-23.
  15. ↑ Aris, Ben (2020-09-09). "More details of Belarus' failed attempt to expel opposition leader Maria Kolesnikova emerge". BNE Intellinews[en](англ.). Праверана 2021-11-23.
  16. ↑ "Родненков и Кравцов — о том, как покинули Беларусь без Колесниковой". TUT.BY(руск.). 2020-09-08. Архівавана з арыгінала 8 верасня 2020. Праверана 8 сакавіка 2022.
  17. ↑ "CCTV footage said to show car carrying Belarus opposition figure at border – video". The Guardian(англ.). Праверана 3 June 2021.
  18. ↑ Левченко, Григорий (2020-09-08). "«Как только она увидела свой паспорт, она порвала его на много мелких кусочков»". Meduza(руск.). Праверана 2024-05-17.
  19. ↑ "Обыск прошел в квартире пропавшего белорусского оппозиционера". Інтэрфакс(руск.). 2020-09-07. Праверана 2021-08-23.
  20. ↑ Kozhedubov, Artyom (2020-10-09). "Колесникова в деталях рассказала хронологию ее похищения и ареста". Маскоўскі Камсамолец(руск.). Праверана 2020-06-07.
  21. ↑ "СМИ: Марию Колесникову задержали на границе с Украиной". ТАСС(руск.). 2020-09-08. Праверана 2024-05-17.
  22. ↑ Harding, Luke (2020-09-08). "Belarus opposition leader 'ripped up passport at Ukraine border'". The Guardian(англ.). Праверана 2021-11-23.
  23. ↑ Гардзееў, Уладзіслаў (2020-09-08). "Белорусские оппозиционеры сообщили о погоне на границе с Украиной". РБК(руск.). Праверана 2021-06-03.
  24. ↑ "Лукашенко попросил Киев вернуть двух белорусских оппозиционеров". Інтэрфакс(руск.). 2020-09-08. Праверана 2020-06-07.
  25. ↑ "Уехавший на Украину белорусский оппозиционер Кравцов стал фигурантом уголовного дела". Інтэрфакс(руск.). 2020-09-08. Праверана 2020-06-07.
  26. ↑ "Секретарь совета белорусской оппозиции Кравцов требует открыть дело по факту его похищения". ТАСС(руск.). 2020-09-08. Праверана 2020-06-07.
  27. ↑ "Belarus opposition leaders creating political party: video". Reuters(англ.). 2020-08-31. Праверана 2021-11-23.
  28. ↑ Іванова, Паліна (2020-09-01). "Belarus opposition leaders to create new political party". The Independent(англ.). Праверана 2021-11-23.
  29. ↑ "Штаб Бабарико заявил о создании партии "Вместе"". ТАСС(руск.). 2021-03-29. Праверана 2021-11-23.
  30. ↑ "В штабе Бабарико заявили, что будут пытаться зарегистрировать создаваемую им партию". ТАСС(руск.). 2021-03-31. Праверана 2021-11-23.
  31. ↑ Івану Краўцову прысудзілі 11 гадоў зняволення завочна. Наша Ніва (16 мая 2024). Праверана 17 мая 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Іван_Яўгенавіч_Краўцоў&oldid=4740871"