Азіяцка-Ціхаакіянскае эканамічнае супрацоўніцтва
Азіяцка-Ціхаакіянскае эканамічнае супрацоўніцтва | |
---|---|
англ.: Asia-Pacific Economic Cooperation[1] | |
Дата заснавання / стварэння | 6 лістапада 1989[2] |
Кароткая назва | APEC, 亞太經合會, 亚太经合组织, 亞太經合組織, 亞太經合組織, 亚太经合组织, 亚太经合组织, АТЭС, АЦЭС, АТЕС, เอเปค, АТИС, एपेक, ԱԽՏԽ, APEK, APEK, АТЭС, ਏਪੀਈਸੀ, CEAP і 亞太經合組織 |
Дэвіз (тэкст) | open regionalism |
Краіна | |
Член у | |
Колькасць членаў | 21 |
Размяшчэнне штаб-кватэры | |
Супрацоўнікаў |
|
Мова, якая выкарыстоўваецца | англійская[3] |
Афіцыйны сайт | apec.org (англ.) |
Зона абслугоўвання | Азіяцка-Ціхаакіянскі рэгіён[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Азіяцка-Ціхаакіянскае эканамічнае супрацоўніцтва (АЦЭС) — форум 21 эканомікі Азіяцка-Ціхаакіянскага рэгіёну для супрацоўніцтва ў галіне рэгіянальнага гандлю і палягчэння і лібералізацыі капіталаўкладанняў. Мэтай АЦЭС з’яўляецца павышэнне эканамічнага росту і росквіту ў рэгіёне і ўмацаванне азіяцка-ціхаакіянскай супольнасці.
У эканоміках-удзельніцах пражывае каля 40 % сусветнага насельніцтва, на іх прыпадае прыблізна 54 % ВУП і 44 % сусветнага гандлю.
Члены АЦЭС[правіць | правіць зыходнік]
У наш час у АЦЭС 21 член, сярод іх — большасць краін з берагавой лініяй у Ціхага акіяна. Адна з нешматлікіх міжнародных арганізацый, да якіх Тайвань далучыўся з поўным ухваленнем Кітая. У выніку ў АЦЭС прыняты тэрмін эканомікі, якія ўдзельнічаюць, а не краіны-ўдзельнікі.
Эканомікі, якія ўдзельнічаюць | Дата ўступлення |
---|---|
Аўстралія | 1989 |
Бруней | 1989 |
В’етнам | 1998 |
Ганконг, Кітай[5] | 1991 |
ЗША | 1989 |
Інданезія | 1989 |
Канада | 1989 |
Кітайская Народная Рэспубліка[6] | 1991 |
Кітайскі Тайбэй[7] | 1991 |
Малайзія | 1989 |
Мексіка | 1993 |
Новая Зеландыя | 1989 |
Папуа — Новая Гвінея | 1993 |
Перу | 1998 |
Расія | 1998 |
Рэспубліка Карэя | 1989 |
Сінгапур | 1989 |
Тайланд | 1989 |
Філіпіны | 1989 |
Чылі | 1994 |
Японія | 1989 |
Гісторыя АЦЭС[правіць | правіць зыходнік]
Арганізацыя ўтворана ў 1989 годзе ў Канберы па ініцыятыве прэм’ер-міністраў Аўстраліі і Новай Зеландыі.
АЦЭС ўтворана як свабодны кансультатыўны форум без якой-небудзь жорсткай арганізацыйнай структуры або буйнога бюракратычнага апарату. Сакратарыят АЦЭС, размешчаны ў Сінгапуры, уключае толькі 23 дыпламаты, якія прадстаўляюць краіны-ўдзельніцы АЦЭС, а таксама 20 мясцовых наёмных супрацоўнікаў.
Першапачаткова вышэйшым органам АЦЭС былі штогадовыя нарады на ўзроўні міністраў. З 1993 года галоўнай формай арганізацыйнай дзейнасці АЦЭС з’яўляюцца штогадовыя саміты (нефармальныя сустрэчы) лідараў эканомік АЦЭС, у ходзе якіх прымаюцца дэкларацыі, якія падводзяць агульны вынік дзейнасці Форума за год і вызначаюць перспектывы далейшай дзейнасці. З вялікай перыядычнасцю праходзяць сесіі міністраў замежных спраў і эканомікі.
Галоўныя працоўныя органы АЦЭС: Дзелавы кансультацыйны савет, тры камітэты экспертаў (камітэт па гандлі і інвестыцыях, эканамічны камітэт, адміністрацыйна-бюджэтны камітэт) і 11 рабочых груп па розных галінах эканомікі.
У 1998 годзе адначасова з прыёмам у АЦЭС трох новых членаў — Расіі, В’етнама і Перу — уведзены 10-гадовы мараторый на далейшае пашырэнне складу членаў Форуму. Заявы на ўступленне ў АЦЭС падалі Індыя і Манголія.
Зноскі
- ↑ https://www.apec.org/about-us/about-apec
- ↑ https://www.apec.org/meeting-papers/annual-ministerial-meetings/1989/1989_amm
- ↑ а б https://www.apec.org/meeting-papers/annual-ministerial-meetings/1992/1992_amm/annex3
- ↑ https://www.apec.org/about-us/apec-secretariat/employment
- ↑ Ганконг далучыўся да АЦЭС у 1991 годзе, быўшы пад брытанскім кіраваннем, пад назвай «Ганконг». У 1997 годзе Ганконг стаў спецыяльным адміністрацыйным раёнам КНР і прыняў назву «Ганконг, Кітай».
- ↑ Кітайская Народная Рэспубліка уяўляе інтарэсы толькі кантынентальнага Кітая, паколькі Ганконг і Аомынь лічацца асобнымі эканомікамі.
- ↑ З прычыны спрэчкі з Кітайскай Народнай Рэспублікай з нагоды палітычнага статусу Тайваня Кітайская Рэспубліка ўваходзіць у АЦЭС пад назвай «Кітайскі Тайбэй», а не пад афіцыйнай назвай «Кітайская Рэспубліка» ці агульнапрынятым «Тайвань».