Карла Цэкі
Карла Цэкі | |
---|---|
італ.: Carlo Zecchi | |
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 8 ліпеня 1903[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 31 жніўня 1984[1] (81 год) |
Месца смерці | |
Краіна | |
Месца працы | |
Музычная дзейнасць | |
Педагог | Artur Schnabel[d], Ferruccio Busoni[d] і Francesco Bajardi[d] |
Прафесіі | піяніст, дырыжор, музычны педагог |
Інструменты | фартэпіяна |
Жанры | класічная музыка |
Выхаванцы | Клаўдзіа Абада |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Карла Цэкі (італ.: Carlo Zecchi; 8 ліпеня 1903, Рым — 31 жніўня 1984, Зальцбург) — італьянскі піяніст і дырыжор.
Вучыўся ў Рыме, затым у Берліне ў Феруча Бузоні і Артура Шнабеля. Гастраляваў у Еўропе з 1922 года. У рэпертуары Цэкі былі творы Шумана і Ліста, а таксама ранняя італьянская музыка. Пасля аўтамабільнай аварыі 1939 года пакінуў сольную кар'еру, але працягваў выступаць як піяніст ў складзе розных камерных ансамбляў, у тым ліку ў даволі складаных партыях, — асабліва вядомы дуэт Цэкі з віяланчэлістам Энрыка Майнардзі. У 1964—1976 гадах узначальваў Венскі камерны аркестр. Выкладаў у рымскай музычнай акадэміі Санта-Чэчылія і ў зальцбургскім Моцартэуме, у 1945—1947 гадах кіраўнік камісар Кансерваторыі імя Расіні ў Пезара.
Зноскі
- ↑ а б Brozović D., Ladan T. Carlo Zecchi // Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #130803634 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
- ↑ Цекки Карло // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Carlo Zecchi: la linea della musica / A cura di Daniele Lombardi. — Firenze: Nardini, 2005. ISBN 88-404-2702-3