Таран

Рэканструкцыя тарана

Тара́н — старажытная аблогавая прылада, якая выкарыстоўвалася для разбурэння крапасных сцен, вежаў і брам.

Уяўляў сабой бервяно з жалезным або бронзавым наканечнікам, якое падвешвалася на канатах (ланцугах) у драўлянай рухомай вежы, што перамяшчалася на колах і служыла прыкрыццём для людзей, якія абслугоўвалі таран.

Таксама таран — выступ у насавой падводнай частцы баявога карабля, прызначаны для нанясення ўдара ў корпус карабля праціўніка.

Літаратура

• Папоў С. В. Тара́н // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 433. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Тара́н // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 273. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Тара́н // Военный энциклопедический словарь / Отв. ред. Еремина Н.. — М.: Эксмо, 2007. — С. 902. — 1024 с. — 5 000 экз. — ISBN 978-5-699-23223-9. (руск.)
• Тара́н // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 477. — 663 с.

Спасылкі

• Таран Архівавана 11 жніўня 2014. // Российский гуманитарный энциклопедический словарь: В 3 т. — М.: Гуманит. изд. центр ВЛАДОС: Филол. фак. С.-Петерб. гос. ун-та, 2002. (руск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Таран