Закон Северцава
Закон Северцава, ці закон змены фаз (напрамкаў) эвалюцыі, правіла чаргавання галоўных напрамкаў эвалюцыі — сфармуляваны ў 1920 годзе расійскім біёлагам Аляксеем Северцавым прынцып, паводле якога існуе заканамерная змена фаз эвалюцыйнага працэсу, характэрная для ўсіх груп арганізмаў.
Сутнасць закону[правіць | правіць зыходнік]
У гісторыі монафілетычнай групы арганізмаў за перыядам буйных эвалюцыйных перабудоў — арамарфозу (арагенезу заўсёды настае перыяд асобных прыстасаванняў — алагенезаў (аламарфозаў), катагенезаў, гепергенезаў і інш. Асваенне новага асяроддзя або буйныя морфафізіялагічныя пераўтварэнні вядуць да ўспышкі відаўтварэння. Уклад у распрацоўку закона Северцава зрабіў Іван Шмальгаўзен.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14). Ст.290