СТС

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
СТС
Выява лагатыпа
Краіна  Расія
Зона вяшчання  Расія
Час вяшчання кругласутачна
Мова вяшчання руская
Цэнтр кіравання Масква, Ленінградскі праспект, д. 31А
Дата пачатку вяшчання 1 снежня 1996
Уладальнік СТС Медыя
Голас канала Сяргей Чанішвілі
Сайт ctc.ru (руск.)
televizorus.tv/ch…

СТС, Сетка Тэлевізійных Станцый (руск.: Сеть Телевизионных Станций) — расійскі федэральны[1] тэлеканал. Належыць холдынгу «СТС Медыя». Тэлеканал СТС, пачаўшы сваё вяшчанне 1 снежня 1996 года, стаў першай расійскай тэлевізійнай сеткай.

З 2012 года тэлеканал уваходзіць у другі мультыплекс лічбавага тэлебачання[2].

У 2019 годзе тэлеканал перайшоў на фармат вяшчання 16:9[3], а таксама пачала вяшчанне HD-версія тэлеканала[4].

Праграмная сетка[правіць | правіць зыходнік]

Пазіцыянуе сябе як «класічны забаўляльны канал»[5]. У эфіры канала вялікая колькасць фільмаў, тэлесерыялаў, мультфільмаў і тэлешоў.

Найбольш вядомыя тэлесерыялы:

  • Бедная Насця (2003—2004)
  • Мая выдатная няня (2004—2009)
  • Не радзіся прыгожай (2005—2006)
  • Кадэцтва (2006—2007)
  • Татавы дочкі (2007—2013)
  • Ранеткі (2008—2014)
  • Маргоша (2009—2011)
  • Вароніны (2009—2019)
  • Закрытая школа (2011—2012)
  • Васьмідзясятыя (2012—2016)
  • Кухня (2012—2016)
  • Маладзёжка (2013—2019)
  • Гатэль Элеён (2016—2017)
  • Івановы-Івановы (з 2017)
  • Цётка Марта (2022—2024)

Тэлешоў:

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]