Сад Даўлетабад
| Славутасць | |
| Сад Даўлетабад | |
|---|---|
 | |
| 31°54′10″ пн. ш. 54°21′09″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
| Архітэктурны стыль | архітэктура Зендаў[d][2][3][…] і Каджарская архітэктура[d][2][3] |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Сад Даўлетабад (перс.: باغ دولت اباد, Bag-e Dowlatabad) — адзін з самых старажытных садоў у горадзе Езд у Іране[4]. Па сваёй значнасці ён стаіць у адным шэрагу з такімі знакамітымі персідскімі садамі, як сад Фін у Кашане[5], і сад Шахзадэ Махал у правінцыі Керман[6]. Трыццацітрохмятровы бадгір (традыцыйны іранскі архітэктурны элемент, які служыць для вентыляцыі будынкаў), які знаходзіцца на тэрыторыі Даўлетабад, лічыцца самым высокім бадгірам у свеце[7].
12 сакавіка 1968 года сад Даўлетабад быў унесены ў спіс «Нацыянальныя помнікі Ірана» пад нумарам 774. Акрамя таго, ён быў зарэгістраваны ЮНЕСКА, як адзін з персідскіх садоў, якія ўваходзяць у сусветную спадчыну<refЮ(англ.)</ref>.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Даўлетабад быў адкрыты ў Ездзе ў першы перыяд праўлення дынастыі Афшарыдаў у 1782 годзе пры садзейнічанні губернатара правінцыі Езд Махамеда Тагі Хана, вядомага як «Вялікі хан». Тагі Хан знакаміты тым, што па яго загаду быў пабудаваны акведук (канал) працягласцю 65 кіламетраў, што дастаўляў ваду з крыніцы ў горадзе Мехрыз ў горад Езд. У прыватнасці, вада дастаўлялася ў тое месца, дзе зараз знаходзіцца сад. У цяперашні час сад арашаецца з глыбінных свідравін, якія знаходзяцца паблізу[8].
Часткі[правіць | правіць зыходнік]
Плошча саду складае 70 тысяч квадратных метраў. Тут знаходзяцца розныя будынкі, басейны і шматлікія вадаспады, а таксама растуць гранатавыя дрэвы, лазы вінаграда і разнастайныя кветкі.
Тэрыторыя саду складаецца з двух частак: унутранай і знешняй. Знешняя частка выкарыстоўваецца для правядзення афіцыйных цырымоній, спартыўных спаборніцтваў і іншых гарадскіх мерапрыемстваў. Унутраная частка саду лічыцца жылым комплексам[9].
Унутраная частка[правіць | правіць зыходнік]
Гэтая частка ўключае комплекс будынкаў былой рэзідэнцыі губернатара і яго сям’і:
- Будынак вестыбюля (летні бадгір);
- Будынак гарэма;
- Будынак «Бехешт ян»;
- Кухня;
- Вартаўнічая вежа;
- Прыватны рэзервуар для захоўвання вады;
- Летнія і зімовыя стайні;
Вестыбюль лічыцца адным з самых важных будынкаў комплексу, у якім ад спалучэння паветра, які распаўсюджваецца з бадгіра, з вадой ствараецца прахалодны клімат. Таму гэта будынак таксама называецца «Летні».
Знешняя частка[правіць | правіць зыходнік]
У гэтай частцы знаходзіліся стаянкі для караванаў, якія прыбывалі ў Езд па дзяржаўных і гандлёвых справах, а таксама наступныя будынкі:
- Знешні двор і ўваход у сад;
- Люстраная зала;
- Тэгеранскія памяшкання;
- Два гандлёвыя месцы;
- Грамадскі рэзервуар для захоўвання вады.
Адрас[правіць | правіць зыходнік]
Сад Даўлетабад знаходзіцца ў горадзе Езд, на вуліцы Шахіда Рэджаі, ці на бульвары Даўлетабад.
Галерэя[правіць | правіць зыходнік]
_003.jpg)
.jpg)
- ↑ а б Wiki Loves Monuments monuments database — 2017.
- ↑ а б в г https://iranarchpedia.ir/entry/16023
- ↑ а б https://whc.unesco.org/uploads/nominations/1372.pdf
- ↑ (перс.) Архівавана 28 студзеня 2019.
- ↑ (перс.) Архівавана 28 студзеня 2019.
- ↑ (перс.) Архівавана 28 студзеня 2019.
- ↑ [https://web.archive.org/web/20140827061604/http://www.atlasy.ir/atlas/?p=2764 Архівавана 27 жніўня 2014. Архівавана 27 жніўня 2014. Архівавана 27 жніўня 2014. Архівавана 27 жніўня 2014. (перс.)] Архівавана 27 жніўня 2014.
- ↑ (перс.)
- ↑ (перс.)