Сем цудаў свету

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сем цудаў свету

Сем цудаў свету — спіс найвыдатнейшых дасягненняў антычнай культуры, складзены сучаснікамі.

Наогул, складанне спісу найвыдатнейшых паэтаў, філосафаў, палкаводцаў, вялікіх цароў, як і помнікаў архітэктуры і мастацтва - традыцыйны «малы» жанр грэчаскай эліністычнай паэзіі і свайго роду практыкаванне ў рыторыцы. Сам выбар ліку «сем» быў асвячоны найстаражытнымі ўяўленнямі аб яго паўнаце, скончанасці і дасканаласці, лічба 7 лічылася святой лічбай бога Апалона (Сямёра супраць Фіваў, Сем мудрацоў і г. д.).

Згадкі пра Сямі цуды з'яўляюцца ў творах грэчаскіх аўтараў, пачынаючы з эпохі элінізму. Іх трэба было ведаць ўжо ў школе, пра іх пісалі вучоныя і паэты. У тэксце аднаго егіпецкага папірусу, прадстаўляў сабой свайго роду вучэбны дапаможнік, згадваюцца абавязковыя для завучвання імёны знакамітых заканадаўцаў, жывапісцаў, скульптараў, архітэктараў, вынаходнікаў, далей - самыя вялікія астравы, горы і рэкі, і, нарэшце, сем цудаў свету. «Адбор» цудаў адбываўся паступова, і адны цуды змянялі іншыя.

Глядзіце таксама[правіць | правіць зыходнік]