Сяргей Мікалаевіч Урванцоў

Сяргей Мікалаевіч Урванцоў
Сяргей Мікалаевіч Урванцоў
Дата нараджэння	12 чэрвеня 1863
Месца нараджэння	Казань, Казанскі павет[d], Казанская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	5 студзеня 1937 (73 гады)
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі;
Род дзейнасці	урач, медыцынскі адміністратар
Навуковая ступень	доктар медыцыны[d]
Альма-матар	медыцынскі факультэт Імператарскага Казанскага ўніверсітэта[d] (1893);
Член у	Таварыства мінскіх урачоў;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сяргей Мікалаевіч Урванцоў (12 чэрвеня 1863, Казань — 5 студзеня 1937) — беларускі медык і арганізатар аховы здароўя^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходжанне і адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Казані ў сям’і Мікалая Мікалаевіча Урванцова, прадстаўніка вядомага казанскага роду^[2]. Браты Сяргея Урванцова, Леў (руск.) (бел. і Мікалай, а таксама сын Льва Міхаіл, былі вядомыя прафесійнай дзейнасцю, звязанай з тэатральнай справай^[2].

Скончыў медыцынскае аддзяленне Казанскага Імператарскага ўніверсітэта ў 1893 годзе^[2]^[3]. У 1898 годзе атрымаў званне доктара медыцыны^[1].

Прафесійная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1902 годзе ўзначаліў туберкулёзны санаторый Чырвонага Крыжа ва Уфімскай губерні (руск.) (бел.^[3].

З 1907 года займаў пасаду ўрачэбнага інспектара пры ўрачэбным аддзяленні мінскага губернскага праўлення^[4]. Гэтую пасаду займаў да 1917 года^[3].

У савецкі час ён працаваў загадчыкам лячэбным і санітарна-эпіядэміялагічным аддзеламі Мінскага губернскага аддзелу аховы здароўя БССР, а потым — галоўным урачом некалькіх мінскіх бальніц^[3].

Памёр 5 студзеня 1937 года. Пахаваны на Вайсковых могілках Мінска^[3].

Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Адразу пасля прыезду на працу ў Мінск стаў актыўным членам Таварыства мінскіх урачоў, а ў хуткім часе і яго прэзідэнтам^[3]. Стаў ініцыятарам правядзення першага на тэрыторыі сучаснай Беларусі дабрадзейнай акцыі «Дзень белай кветкі (руск.) (бел.»^[3]^[5].

Па ініцыятыве С. Урванцова была створана і запрацавала ў Мінску хуткая медыцынская дапамога^[3]^[6]^[7].

Ганаровы член Таварыства мінскіх урачоў, ганаровы член Мінскага таварыства аховы народнага здароўя^[1].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

Быў жанаты з Надзеяй Мікалаеўнай Урванцовай (? — 8 сакавіка 1929). Мелі дачку.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Больш за 15 навуковых прац^[3] па тэорыі і практыцы развіцця медыка-санітарнай справы ў дарэвалюцыйнай Беларусі, абагульненні вопыта барацьбы з інфекцыйнымі захворваннямі^[1].

Асобныя працы[правіць | правіць зыходнік]

Медико-санитарный очерк города Минска. 1910
История ночных врачебных дежурств в г. Минск//Минские врачебные известия. — 1910. — № 10
Краткий исторический очерк больницы для хроников. 1925
История развития врачебного дела в Минской губернии в дореволюционное время. 1928

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Урванцов, Сергей Николаевич (доктор медицины ; 1863—1937) (руск.)
↑ ^а ^б ^в Три века дома Урванцовых (руск.)
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Марина Баранова. Урванцовы. Отец и сын (руск.)
↑ Памятная книжка Минской губернии на 1907 год. С. 53 (руск.)
↑ Энтузиасты в белых халатах Архівавана 21 лютага 2019. (руск.)
↑ Каплиев А. А. Медицинская периодическая печать Беларуси первой трети XX столетия как источник по истории развития здравоохранения(недаступная спасылка) (руск.)
↑ Капліеў А. А.Карэты ратавання. Вытокі службы хуткай медыцынскай дапамогі ў Мінску (канец xix — пачатак хх стагоддзя)

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 16. — Мінск, 2003.
Организаторы здравоохранения Республики Беларусь. — Минск, 2006.
История медицины Беларуси в биографиях ее врачей : XVII-1 пол. XX вв. : биобиблиографический справочник от А до Я : 2000 биографий врачей / Кульпанович О. А. ― Минск, 2011.
Руководители санитарно-эпидемиологической службы Республики Беларусь / [Авт.-сост.: Л. С. Мелешко и др.]. ― Минск, 2001.
Беляцкий, Д. П. Сергей Николаевич Урванцов / Д. П. Беляцкий // Здравоохранение Белоруссии. — 1970. — № 10. — С. 76-78

[УСН-1] а ^б ^в ^г Урванцов, Сергей Николаевич (доктор медицины ; 1863—1937) (руск.)

[ТВДУ-2] а ^б ^в Три века дома Урванцовых (руск.)

[МБУ-3] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Марина Баранова. Урванцовы. Отец и сын (руск.)

[ПамКнМінГ1907-4] Памятная книжка Минской губернии на 1907 год. С. 53 (руск.)

[ЭБХ-5] Энтузиасты в белых халатах Архівавана 21 лютага 2019. (руск.)

[КАА-6] Каплиев А. А. Медицинская периодическая печать Беларуси первой трети XX столетия как источник по истории развития здравоохранения(недаступная спасылка) (руск.)

[7] Капліеў А. А.Карэты ратавання. Вытокі службы хуткай медыцынскай дапамогі ў Мінску (канец xix — пачатак хх стагоддзя)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]