Фёдар Якаўлевіч Акуратаў
| Фёдар Якаўлевіч Акуратаў | |
|---|---|
| руск.: Фёдор Яковлевич Аккуратов[1] | |
 | |
| Род дзейнасці | ваенны |
| Дата нараджэння | 4 (17) верасня 1915 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1 сакавіка 1940[1] (24 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | СССР |
| Бітвы/войны | |
| Узнагароды і прэміі |
  |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
Фёдар Якаўлевіч Акуратаў (4 [17] верасня 1915, Чарамісіна, Кастрамская губерня, Расійская імперыя — 1 сакавіка 1940, Кяхяры, Выбаргская губерня, Фінляндыя) — савецкі ваенны лётчык, старшына, удзельнік савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 гадоў. Стралок-радыст 2-й эскадрыллі 50-га хуткаснага бамбавальнага авіяцыйнага палка 18-й хуткасны бамбавальнай авіябрыгады 7-й арміі Паўночна-Заходняга фронту. У час вайны здзейсніў 44 баявыя вылеты. Герой Савецкага Саюза (1940).
З 19 снежня 1939 года Акуратаў знаходзіўся на франтах савецка-фінляндскай вайны. Удзельнічаў у баях на Карэльскім перашыйку. За выдатнае выкананне баявога задання атрымаў некалькі падзяк ад камандавання.
1 сакавіка 1940 г. пры выкананні баявога задання па знішчэнні агнявых кропак праціўніка самалёт, у якім знаходзіліся старэйшы палітрук Васіль Койнаш, штурман лейтэнант Барыс Карнілаў і старшына Акуратаў, трапіў пад інтэнсіўны абстрэл зенітнай артылерыі суперніка ў раёне станцыі Тамісуа. Членам экіпажа удалося ліквідаваць пажар на борце, але затым яны здзейснілі вымушаную пасадку ў раёне населенага пункта Кяхяры (цяпер — пасёлак Ганчарова Выбаргскага раёна Ленінградскай вобласці) на тэрыторыі, занятай праціўнікам. У распачатым наземным баі акурат быў забіты кулямётным агнём, калі спрабаваў выведаць шляхі адыходу. Пахаваны на Сестрарэцкіх могілках.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1
Тэматычныя сайты |
|---|
- ↑ а б в Память народа — 2015.