Акіка (апавяданне)
| Акіка | |
|---|---|
| руск.: Акико | |
| Аўтар | Віктар Алегавіч Пялевін |
| Мова арыгінала | руская |
| Дата першай публікацыі | 2003 |
«Акіка» (руск.: «Акико») — апавяданне рускага пісьменніка Віктара Пялевіна, апублікаванае ў 2003 годзе ў зборніку «ДПП (NN)».
Змест[правіць | правіць зыходнік]
У апавяданні апісваецца камунікацыя карыстальніка з платным вэб-сайтам, які спецыялізуецца на кіберсексе, прычым толькі тую частку дыялогаў, якая зыходзіць з самога сайта.
Асоба галоўнага героя невядомая. З паведамленняў, якія прыходзілі яму з вэб-сайта, становіцца вядома, што гэта мужчына, ён жыве ў Маскве на вуліцы Машы Парываевай. Спачатку ён падпісаўся на простае гадавое членства на сайце за 24,99 долараў ЗША, потым за 14,99 долараў ЗША павысіў яго да залатога і за 59,99 долараў ЗША набыў ільготную падпіску на сайт «Прынц Гэндзі і гарэзніцы».
На спробы скардзіцца, пагрозы судзіцца карыстачу з сайта прыходзяць паведамленні, што неабходна было ўважліва чытаць раздзел «Умовы», асабліва напісанае дробным шрыфтам. Карыстальніку даводзіцца, што перапіска з ім вядзецца ад імя «пятага галоўнага ўпраўлення», яму паступаюць пагрозы, што адміністратарам вэб-сайта вядома, што ён наведваў порнасайты, а таксама сайт чачэнскіх сепаратыстаў «Каўказ-цэнтр» (прызнаны ў Расіі экстрэмісцкім). Адміністратары вэб-сайта абвінавачваюць яго ў педафіліі, называюць яго IP адрас, нумар банкаўскай карткі і вуліцу, на якой той жыве, і прымушаюць падпісацца на плацінавае членства.
Крытыка[правіць | правіць зыходнік]
Амерыканскі літаратуразнаўца расійскага паходжання Марк Ліпавецкі адзначае, што аповесць «Акіка» выдатная тым, як яна парадыруе, адначасова даводзячы да дасканаласці, «фірмовую» стратэгію аўтара[1].
