Варта начная

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Варта начная, старожа — павінасць сялян на Беларусі ў 16—19 ст. Заключалася ў адбыванні начных дзяжурстваў на панскім фальварку. На варце сяляне выходзілі па чарзе, часам яна магла замяняцца грашовым эквівалентам. Напрыклад сяляне вёскі Косценева Слонімскага павета, якой валодаў І. Адынец, у 1578 за варту начную сплачвалі 12 грошаў[1].

Зноскі

  1. Лойка П. А. Прыватнаўласніцкія сяляне Беларусі. Ст. 35

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]