Дзяніс Васілевіч Шэліхаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Дзяніс Шэліхаў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Дзяніс Васілевіч Шэліхаў
Нарадзіўся 23 чэрвеня 1989(1989-06-23)[1] (34 гады)
Грамадзянства  Украіна
Рост 187 см
Вага 79 кг
Пазіцыя брамнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб Украіна Вікторыя (Сумы)
Нумар 1
Маладзёжныя клубы
Украіна ДЮСШ-15 (Кіеў)
2003 Украіна Сістэма-Борэкс (Барадзянка)
Клубная кар’ера[* 1]
2007—2016 Украіна Дняпро (Дніпро) 11 (-14)
2009 →  Украіна Дняпро-75 (Днепрапятроўск) 13 (-18)
2012 →  Украіна Валынь (Луцк) 8 (-10)
2013 →  Украіна Валынь (Луцк) 0 (0)
2017 Беларусь Іслач (Мінскі раён) 9 (-14)
2018 Беларусь Прамень (Мінск) 16 (-25)
2019 Грузія Сабуртала (Тбілісі) 1 (-1)
2020 Украіна Мікалаеў 6 (-8)
2020—2021 Украіна ВПК-Агра (Шэўчэнкіўка) 16 (-24)
2021—2022 Украіна Металіст 1925 (Харкаў) 1 (-2)
2022—2023 Украіна ЛНЗ (Чаркасы) 2 (-1)
2023— Украіна Вікторыя (Сумы) 3 (-2)
Нацыянальная зборная[* 2]
2009 Украіна Украіна (да 21) 1 (-1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 9 кастрычніка 2023.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 30 красавіка 2018
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзяніс Шэліхаў (нар. 23 чэрвеня 1989, Херсон, УССР) — украінскі футбаліст, брамнік сумскай «Вікторыі».

Клубная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

Выхаванец ДЮСШ-15 (Кіеў), трэніраваўся ў заслужанага трэнера Украіны Аляксандра Мікалаевіча Пасекі. У 2003 годзе правёў некалькі гульняў у ДЮФЛ у складзе дзіцячай каманды клуба «Сістэма-Борэкс» (Барадзянка).

Пасля далучыўся да днепрапятроўскага «Дняпра», з 2007 года пачаў прыцягвацца да матчаў каманды дублёраў клуба. Восенню 2009 года абараняў браму каманды «Дняпро-75», якая выступала ў Другой лізе чэмпіянату Украіны. Вясной 2010 года некалькі разоў трапляў у заяўку галоўнай каманды «Дняпра» на матчы Прэм’ер-лігі як рэзервовы брамнік, аднак ні разу на поле не выходзіў.

У пачатку 2012 года далучыўся на ўмовах арэнды да луцкай «Валыні», у складзе якой дэбютаваў ва ўкраінскай Прэм’ер-лізе.

У чэрвені 2012 года рэзервовы галкіпер «Дняпра» Антон Канібалоцкі перайшоў у данецкі «Шахцёр», і кіраўніцтва днепрапятроўскага клуба вярнула Шэліхава з арэнды. Ужо 5 жніўня 2012 года Шэліхаў правёў свой першы афіцыйны матч у браме галоўнай каманды «Дняпра», у якім прапусціў адзін гол ад кіеўскага «Арсенала». Усяго да канца сезона 2012/2013 правёў на апошняй мяжы абароны днепрапятроўцаў 4 гульні. У другой палове 2013 года зноў быў арандаваны «Валынню», аднак не правёў ніводнай сустрэчы, і пазней доўгі час заставаўся рэзервовым брамнікам «Дняпра».

З пачатку сезона 2016/17 пачаў гуляць у «Дняпры» ў стартавым складзе. Аднак з-за памылак і няўдалай гульні Дзяніса з лістапада асноўным брамнікам дніпран стаў Андрэй Лунін[2]. 12 студзеня 2017 года пакінуў «Дняпро» ў статусе свабоднага агента[3].

У ліпені 2017 года перайшоў у беларускі клуб «Іслач»[4]. Неўзабаве стаў асноўным брамнікам каманды і дапамог ёй захаваць месца ў Вышэйшай лізе. У лістападзе 2017 года, за тур да заканчэння чэмпіянату, разам з іншымі ўкраінскімі легіянерамі пакінуў «Іслач»[5].

У сакавіку 2018 года далучыўся да іншага беларускага клуба — дэбютанта Вышэйшай лігі сталічнага «Промня» — і неўзабаве падпісаў з ім кантракт[6]. У першай палове сезона 2018 чаргаваўся на пазіцыі брамніка з Максімам Плотнікавым, з лета, пасля зыходу Плотнікава, замацаваўся ў якасці асноўнага брамніка, у канцы сезона стаў саступаць месца Арцёму Сароку. У снежні 2018 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Прамень»[7].

У студзені 2019 года стаў іграком грузінскага клуба «Сабуртала», дзе быў другім брамнікам. У 2020 годзе вярнуўся ва Украіну, выступаў у Першай лізе за «Мікалаеў», сезон 2020/21 правёў у клубе «ВПК-Агра».

У ліпені 2021 года далучыўся да харкаўскага «Металіста 1925», дзе быў рэзервовым брамнікам. У ліпені 2022 года перайшоў у чаркаскі ЛНЗ, а ў ліпені 2023 года стаў іграком сумскай «Вікторыі».

Міжнародная кар’ера[правіць | правіць зыходнік]

10 лютага 2009 года згуляў у сваім адзіным матчы за моладзевую зборную Украіны, выйшаўшы на поле ў другім тайме ў таварыскім матчы супраць Турцыі.

Крыніцы[правіць | правіць зыходнік]

  1. ↑ Denys Shelikhov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Шеліхов: Вирішив, що у Другій лізі у мене не буде ніяких перспектив (укр.). «UA-Футбол» (18 ліпеня 2017). Праверана 30 красавіка 2018.
  3. ↑ «Дніпро» залишили сім футболістів (укр.). «UA-Футбол» (12 студзеня 2017). Праверана 30 красавіка 2018.
  4. ↑ Украинский голкипер Шелихов стал игроком "Ислочи" (руск.). football.by (18 ліпеня 2017). Праверана 30 красавіка 2018.
  5. ↑ Шелихов, Логинов, Валеев, Балашов и Ивашко покинули "Ислочь" (руск.). football.by (24 лістапада 2017). Праверана 30 красавіка 2018.
  6. ↑ Экс-голкипер "Ислочи" Шелихов перешел в "Луч" (руск.). football.by (29 сакавіка 2018). Праверана 30 красавіка 2018.
  7. ↑ Шелихов покинул "Луч" по окончании срока контракта (руск.). football.by (5 снежня 2018). Праверана 6 снежня 2018.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Дзяніс_Васілевіч_Шэліхаў&oldid=4601945"