Лепельскія стаянкі
Лепельскія стаянкі — археалагічныя помнікі эпохі мезаліту каля г. Лепель Віцебскай вобласці.
Стаянка—1[правіць | правіць зыходнік]
Стаянка грэнскай культуры на заходнім беразе воз. Лепельскае, ва ўрочышчы Пясчаніца, на левым беразе ручая, што злучае Святое і Лепельскае. Выявіў у 1981 г., даследаваў 498 м2, у 1989—1990 гг. У. П. Ксяндзоў. Памеры 150х30 м. Культурны пласт 0,2 м. Знойдзены крамянёвыя разцы, скрабкі, наканечнікі стрэл, скоблі, выемчата-зубчастыя прылады, адбівальнік, рэтушоры, адшчэпы, пласціны, нуклеусы, фрагменты ляпной керамікі жалезнага веку. Датуецца VIII—VII тыс. да н.э., жалезным векам.
Стаянка—2[правіць | правіць зыходнік]
Знаходзіцца на заходнім беразе воз. Лепельскае, на правым беразе ручая, што злучае азёры Святое і Лепельскае. У літаратуры вядома над назвамі Вусце Эсы, Жарцы. Выявіў у 1966 г. І. М. Ціханенкаў. Культурны пласт разбураны ў выніку гаспадарчых работ. Знойдзены постсвідэрскія наканечнікі стрэл, вуглавы разец, мікраскрабок, прылады-ўкладышы, пласціны і адшчэпы з рэтушшу і без яе.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Ксяндзоў, У. П. Лепельскія стаянкі / У. П. Ксяндзоў // Археалогія Беларусі: энцыклапедыя: у 2 т. / [склад. Ю. У. Каласоўскі; рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.]. Т. 2: Л — Я. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2009. — 492, [1] c. — С. 13. — ISBN 978-985-11-0354-2.
- Тихоненков, И. М. Новые данные по каменному веку Северной Белоруссии / И. М. Тихоненков // Археологические открытия 1969 года / АН СССР, Ин-т археологии; [отв. ред. Б.А. Рыбаков]. — М.: Наука, 1970. — 456 с.: ил.