Мікалай Мікалаевіч Паўлоўскі
| Мікалай Мікалаевіч Паўлоўскі | |
|---|---|
| Род дзейнасці | навуковец |
| Дата нараджэння | 6 (18) снежня 1884 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 12 мая 1937[1] (52 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
Мікалай Мікалаевіч Паўлоўскі (руск.: Никола́й Никола́евич Павло́вский; 6 (18) снежня 1884, Арол, Расійская імперыя — 12 мая 1937, Ленінград, СССР) — навуковец у галіне гідраўлікі і гідратэхнікі, акадэмік Акадэміі навук СССР (1932), спецыяліст у галіне гідраўлікі грунтовых вод, адкрытых патокаў, фільтрацыі і гідратэхнічнага будаўніцтва. Заснавальнік навуковай гідраўлічнай школы.
М. М. Паўлоўскі прымаў удзел у стварэнні буйных гідратэхнічных збудаванняў у СССР — Волхаўскай, Дняпроўскай і Свірскай гідраэлектрастанцый, у будаўніцтве Маскоўскага метрапалітэна, удзельнічаў ва ўрадавых экспертызах па праблеме Вялікай Волгі і па праекце абароны Ленінграда ад паводак.
Мікалай Мікалаевіч Паўлоўскі загінуў 12 мая 1937 года ў Ленінградзе ў выніку няшчаснага выпадку, патрапіўшы пад грузавы аўтамабіль. Пахаваны на Багаслоўскіх могілках.
Зноскі
- ↑ а б в Павловский Николай Николаевич (государств. деятель) // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 26 лютага 2017.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. ISBN 5-85270-037-1 (руск.)