Мікрафільмаванне

Мікрафільмаванне, мікрафотакапіраванне, выраб паменшаных копій (мікрафільмаў) з рукапісных друкаваных, графічных і інш. матэрыялаў фатаграфічным шляхам. Асабліва пашырана ў архіўнай і бібліятэчнай справах. Як навуковая дысцыпліна ўваходзіць у рэпраграфію.

На сучасным этапе існуюць 2 віды носьбітаў мікравыяваў: мікрафільм рулонны на 16, 32 і 70-мм фатаплёнцы і мікрафішны на плоскай фатаплёнцы фармату 105x148мм на празрыстай аснове.

Мікрафільмаванне выкарыстоўваецца з сярэдзіны 19 ст.; вялікая роля ў яго развіцці належыць рускаму фатографу Я. Ф. Бурынскаму. У Беларусі работа па стварэнні страхавых фондаў (мікрафільмаў) на найбольш каштоўныя і ўнікальныя архіўныя дакументы праводзіцца лабараторыямі мікрафільмавання з 1956.