Нота

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Нота — умоўны графічны знак, змешчаны на нотным стане. Ён паказвае вышыню і адносную працягласць гуку.

Тэрмін «нота» ўжываецца для абазначэння гуку ўмоўным знакам і толькі да графічнага знака, а не да гукавога адчування.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Нотныя знакі
   
    до рэ мі фа соль ля сі