Падарожчына

Падаро́жчына — від феадальнай павіннасці ў Вялікім Княстве Літоўскім у XVI — XVIII стагоддзях. Бралася феадалам з сялян як грашовы эквівалент падводнай павіннасці. Памер падарожчыны вызначаўся паводле мясцовага звычаю і фіксаваўся інвентарах. Часам падарожчынай была разнавіднасць грашовага чыншу, які плаціў кожны сялянскі двор, гэтак званая падвароўшчына.

Літаратура

• Падарожчына // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 5: М — Пуд / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1999. — С. 370. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0141-9.