Старшы навуковы супрацоўнік

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Старшы навуковы супрацоўнік — пасада ў навуковых, навукова-даследчых, навукова-практычных і вышэйшых навучальных установах, а таксама аднайменнае навуковае званне ў некаторых краінах свету. У пасадовай іерархіі знаходзіцца вышэй навуковага супрацоўніка і ніжэй вядучага навуковага супрацоўніка.

У сучаснай Беларусі гэта толькі пасада. Навуковае званне старшага навуковага супрацоўніка ў Беларусі ўжо не прысвойваецца, а асобы, якія яго атрымалі раней (напрыклад, у часы БССР), маюць права атрымаць замест яго навуковае званне дацэнта па асобнай працэдуры.

Кваліфікацыйныя патрабаванні[правіць | правіць зыходнік]

Навуковая ступень кандыдата навук без патрабаванняў да працоўнага стажу або вышэйшая адукацыя і досвед работы па адпаведнай спецыяльнасці не менш за 10 гадоў, наяўнасць аўтарскіх пасведчанняў на вынаходствы або навуковых прац (навуковых публікацый).

Службовыя абавязкі[правіць | правіць зыходнік]

Старшы навуковы супрацоўнік ажыццяўляе навуковае кіраўніцтва групай работнікаў пры даследаванні самастойных навукова-даследчых тэм (праектаў), а таксама распрацовак, якія з'яўляюцца часткай (раздзелам, этапам) навукова-даследчай тэмы (праекта), або праводзіць навуковыя даследаванні і распрацоўкі як выканаўца найбольш складаных і адказных работ. Распрацоўвае планы і метадычныя праграмы правядзення даследаванняў і распрацовак. Арганізуе збор і вывучэнне навукова-тэхнічнай інфармацыі па тэме, праводзіць аналіз і тэарэтычнае абагульненне навуковых дадзеных, вынікаў эксперыментаў і назіранняў. Правярае правільнасць вынікаў, атрыманых супрацоўнікамі, якія працуюць пад яго кіраўніцтвам. Прымае удзел у павышэнні кваліфікацыі кадраў. Укараняе вынікі праведзеных даследаванняў і распрацовак.

Старшы навуковы супрацоўнік павінен ведаць навуковыя праблемы па тэматыцы даследаванняў і распрацовак, нарматыўныя матэрыялы па адпаведных галінах эканомікі, навукі і тэхнікі або айчынную і замежную інфармацыю па гэтых пытаннях; сучасныя метады і сродкі планавання і арганізацыі даследаванняў і распрацовак, правядзення эксперыментаў і назіранняў, у тым ліку з выкарыстаннем электронна-вылічальнай тэхнікі; эканоміку адпаведнай галіны; арганізацыю працы і кіравання; асновы працоўнага заканадаўства; правілы і нормы аховы працы і пажарнай бяспекі.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Кваліфікацыйны даведнік «Пасады служачых, занятых у навукова-даследчых установах, канструктарскіх, тэхналагічных, праектных і пошукавых арганізацыях» // Дадатак да Пастановы Міністэрства працы і сацыяльнай абароны Рэспублікі Беларусь № 49 ад 28.03.2002 г.