Шышкападобнае цела

Шышкападобнае цела
Шышкападобнае цела
	; Дыяграма гіпофіза і шышкапабоднага цела ў мозгу
Лацінская назва	corpus pineale, epiphysis cerebri
Кровазабеспячэнне	superior cerebellar artery
Прэкурсор	Neural Ectoderm, Roof of Diencephalon
Каталогі	MeSH?—Gray?

Эпіфіз, пінеальная жалеза, ці шышкападобнае цела (corpus pineale, epiphysis cerebri) — невялікі орган, які выконвае эндакрынную функцыю, лічыцца складовай часткай фотаэндакрыннай сістэмы; прымацаваны ланцужкамі да абодвух зрокавых бугроў прамежкавага мозга. Няпарная ўтварэнні шаравата-чырвонага колеру, размешчанае ў цэнтры мозга паміж паўшар'ямі ў месцы міжталамічнага зрашчэнні. Звонку эпіфіз пакрыты злучальнатканкавай капсулай, ад якой унутр залозы адыходзяць трабекулы, якія падзяляюць яе на долькі. Выпрацоўвае гармоны мелатанін, сератанін і адрэнагламерулатрапін.

Анатамічна належыць да надталамічнай вобласці, ці эпіталамуса. Эпіфіз адносіцца да дыфузнай эндакрыннай сістэмы^[1], аднак часта яго завуць залозай унутранай сакрэцыі (прыпісваючы яго прыналежнасць да гландулярнай эндакрыннай сістэмы). На падставе марфалагічных прыкмет эпіфіз прылічваюць да органаў, размешчаным па-за мяжамі гематаэнцэфалічнага бар'ера.

Функцыі эпіфіза[правіць | правіць зыходнік]

Дагэтуль функцыянальная значнасць эпіфіза для чалавека недастаткова вывучана. Сакраторныя клеткі эпіфіза вылучаюць у кроў гармон мелатанін, сінтэзаваны з сератаніну, які ўдзельнічае ў сінхранізацыі цыркадных рытмаў (біярытмы «сон — няспанне») і, магчыма, уплывае на ўсе гіпаталама-гіпафізарныя гармоны, а таксама імунную сістэму. Адрэнагламерулатрапін (Farell 1959) стымулюе выпрацоўку альдастэрону, біясінтэз ажыццяўляецца шляхам аднаўлення сератаніну.

Да вядомых агульных функцый эпіфіза адносяць:

тармажэнне вылучэння гармонаў росту;
тармажэнне палавога развіцця і палавых паводзін;
тармажэнне развіцця пухлін.
уплыў на палавое развіццё і сексуальныя паводзіны. У дзяцей эпіфіз мае большыя памеры, чым у дарослых; па дасягненні палавой сталасці выпрацоўка мелатаніну памяншаецца.