Эклектыка

Па тэме Эклектыка павінен быць асобны артыкул, а не старонка вырашэння неадназначнасцей. Пасля стварэння асноўнага артыкула старонку вырашэння неадназначнасцей, калі ў ёй будзе неабходнасць, пераназавіце ў Эклектыка (значэнні).

Экле́ктыка, таксама эклекты́зм (стар.-грэч.: ἐκλεκτός «выбраны, адборны» ад стар.-грэч.: ἐκλέγω «выбіраю, адбіраю, абіраю») — змешванне, злучэнне разнастайных стыляў, ідэй, поглядаў і г. д., заснаванае на іх злучэнні. Тэрмін уведзены ва ўжыванне ў II стагоддзі родапачынальнікам філасофскай школы эклектызму Патамонам.

• Эклектыка, архітэктура — кірунак у архітэктуры, які дамінаваў у Еўропе 1830-я — 1890-я гады.
• Эклектызм, філасофія — кірунак у антычнай філасофіі, які злучае разнастайныя стылі.
• Эклектыка — ярка выяўленая рэканструктыўная прыхільнасць да класічных канонаў і традыцыяй у выяўленчым мастацтве, якая базуецца на ўстояных стэрэатыпах і ідэалах.