NGC 189
| Зорнае скопішча | |
|---|---|
 | |
| Гісторыя даследавання | |
| Адкрывальнік | Джон Гершэль |
| Дата адкрыцця | 27 кастрычніка 1829 |
| Абазначэнні | NGC 189, OCL 301 |
| Назіральныя даныя (Эпоха J2000.0) |
|
| Тып | Рассеянае скопішча тыпу III2p |
| Прамое ўзыходжанне | 00гадз 39мін 35,6с |
| Схіленне | +61° 05′ 06″ |
| Адлегласць |
2 452,7 св. гадоў (752 парсека) |
| Бачная зорная велічыня (V) | +8,8 |
| Бачныя памеры (V) | 5,0′ |
| Сузор’е | Касіяпея |
NGC 189 (іншае абазначэнне — OCL 301) — рассеянае скопішча ў сузор’і Касіяпея.
Гэты аб’ект уваходзіць у лік пералічаных у арыгінальнай рэдакцыі «Новага агульнага каталога».
Адкрыццё[правіць | правіць зыходнік]
Скупнасць была адкрыта Каралінай Гершэль 27 верасня 1783 года, у адзін вечар з адкрыццём скопішча NGC 225. У яе дзённіках ёсць наступны запіс:
Прыкладна ў 1 [градусе] да поўдня ад вышэйзгаданага скопішча [NGC 225] цьмяная туманнасць, аточаная вялікім лікам буйных і дробных зорак. У поле зроку больш зорак, чым адзначана тут [у дыяграме], але я асабліва адзначыла дзве з іх, паміж якімі знаходзіцца туманнасць... Мес[ье] іх не ўключае.
Арыгінальны тэкст (англ.)About 1 south of the above cluster [NGC 225] a faint nebula surrounded with a great number of both large and small stars. There are more large stars in the field than are marked here [in a diagram] but I took particular notice of the two between which the nebula is situated... Mess[ier] has them not.
Лічылася, што гэты запіс адпавядае аб’екту NGC 381, аднак пазнейшымі даследаваннямі была ўсталявана тоеснасць з NGC 189[1].
Назіранне[правіць | правіць зыходнік]
Пры візуальным назіранні пошук NGC 189 варта пачаць з пошуку буйнейшага і яркага аб’екта NGC 225. NGC 189 знаходзіцца ў 50' да паўднёвага захаду ад гэтага аб’екта, на поўнач ад маючай вуглавы памер 7' трапецыі, што складаецца з чатырох зорак 9-й і 10-й велічыні. Візуальна аб’ект мае невялікія памеры, круглявую форму і блакітнаваты каметавісты адліў[2].
Уважлівы назіральнік можа знайсці NGC 189, выкарыстоўваючы бінокль 7?50. У бінокль 15×80 скопішча бачна як вялікая яркая рассеяная група зорак, што павялічваецца пры назіранні з выкарыстаннем бакавога зроку. Скупнасць лёгка бачна пры назіранні ў 4-цалевы тэлескоп з 23-кратным павелічэннем, а пры павелічэнні 72×, дазваляецца на дзве групы зорак: трохі ярчэйшых зорак 10-й і 11-й велічыні на фоне больш цьмяных зорак, што канцэнтруюцца ў цэнтры скопішча[2].
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Спасылкі[правіць зыходнік]
- Інфармацыя на англійскай і французскай з арыгінальнага Новага агульнага каталога
- Інфармацыя (англ.) з Перагледжанага Новага агульнага каталога
- SIMBAD (англ.)
- VizieR (англ.)
- NASA/IPAC Extragalactic Database (англ.)
- Спіс публікацый, прысвечаных NGC 189
Зноскі
- ↑ O'Meara S. J. Deep Sky Companions: Hidden Treasures. — Cambridge University Press, 2007. — P. 19. — 584 p. — ISBN 978-0-511-28518-9.
- ↑ а б O'Meara S. J. Deep Sky Companions: Hidden Treasures. — Cambridge University Press, 2007. — P. 23. — 584 p. — ISBN 978-0-511-28518-9.